İzleyiciler
Dolardaki Sır: 2010!
“Pakistan'da başıma bir şey gelirse, sorumlusu Müşerref'tir” demiş Benazir Butto, ama Müşerref suçluyu buldu ve ilan etti: El Kaide. Zaten ilk haberler “el Kaide’nin suçu üstlendiği” yönündeydi.
Dahası, kendi aralarında MSN’de yaptıkları haberleşmede de başarıyı kutlamışlardı.
Ama El Kaide, “Biz kadına saldırmayız, bizim geleneklerimiz var” dedi ve saldırıyı reddetti.
Saldırıyı kim, niçin gerçekleştirirse gerçekleştirsin, saldırı amacına ulaşmış ve Pakistan iç savaş şartlarına sürüklenmiştir. ABD’ye gün doğmuştur.. Kaos onun maksadına hizmet etmektedir.. Eğer sokak çatışmaları kontrol edilemezse, “ABD yardımı(?!)” gecikmez. Ve sonuçta işgal gerçekleşir.. ABD Afganistan’dan sonra Pakistan’a, Çin ve Hindistan’ın böğrüne yerleşir.. İşte bunun adı kontrollü bunalım stratejisidir. Bunun adı Ordo Ab Chao’dur..
Ve sıra gelir İran’a. Bir süredir, ABD’nin İran’a saldırısı tartışması gündemden düşmüştü. Şahinler, bir kez daha Tanrıyı kıyamete zorlamaya karar verdiler. 2008 onlar için yeni bir başlangıç olacak.. 2010’dan önce bu işin bitirilmesi gerekiyor kehanete göre. Onun için de ellerini çabuk tutmaları gerekiyor.. Onun için İsrail, bir süreden beri durdurlan Mescidi Aksa’nın altındaki teolojik amaçlı arkeolojik kazıları yeniden başlattı..
Yani, anlayacağınız kıyamet saati işlemeye devam ediyor.. Bölgedeki tüm bu gelişmelerle ilgili senaryo çalışmalarında Türkiye haritası hep masasının üzerinde.. Kürt, İslâm, laik, Alevi ve asker kartı sürekli masada..
Ordo Ab Chao’nun sırrı, Masonlukta 29. derecede açıklanan bir sır.. Tanrı yeryüzünü yönetmek üzere “kendi kavmini seçti” ve onlara kendi sırrını verdi.. Masonlar bu Tanrısal saltanatın mabedini inşa etmek üzere, Masonları, seçilmiş kavme yardımcı tayin etti! Bu seçilmiş kavim diğer insanlar arasında yeterli olgunluğa ulaşanları yanlarına alarak, Tanrısal bir görevi yerine getirmek için bir araya geldiler.. Onlar artık dindar değil, din, terbiye edici, hüküm koyucu olan kendileridir.. Zaten Tanrı-Kral efsanesi de böyle ortaya çıktı. Tanrı, bu birliğin üzerinde tecelli etti. Siyon yıldızı işte orada parladı teoriye göre.. O pramidal yapı, bu iktidarı sembolize eder. Dolarda bunu görürsünüz.. Bu felsefenin sırrı, dolara sembollerle nakşedilmiştir.. Dolarda daire içindeki şeklin birisinde, bir pençesinde 13 ok, diğer pençesinde 13 yapraklı zeytin dalı tutan bir kartal vardır.. Kartalın tepesinde de 6 gen şeklinde dizilmiş yıldızlar bulunur. Zeytin dalı barış anlamında, ok ise savaş anlamında. Ben 13'ten güçlü bir rakam tanımıyorum. Yani burada anlatılmak istenen "SAVAŞ DA BİZİM ELİMİZDE, BARIŞ DA". Kısaca denge koruma görevi söz konusu. Ve 6+7=13 Çizgili bayrak. Uğursuz sayılan 13 çizgili bayrak da oldukça düşündürücü.. Bu işaretler, "ABD'nin Mührü"dür. Bu kompozisyon ABD’nin "masonik ve Kabalist” kimliğini ifade eder. Bu dizayn, 4 Temmuz 1776'da Kongre, Benjamin Franklin, Thomas Jefferson ve John Adams tarafından oluşturuldu.
Daha sonra heyete Pierre Eugene Du Simitiere adlı bir portre ressamı da dahil edildi. Değişik kaynaklarda anlatılan şekli ile “Franklin'in tasarısına dayalı olarak oluşturulan ilk mühürde, bir yüzde Musa ve onunla birlikte denizden kurtularak güvenli bir toprağa ayak basan İsrail oğulları yer alıyordu. Musa eliyle denize işaret ediyor, denizde ise Firavun'un askerleri boğulurken görülüyordu. Bulutlardan çıkan bir ateşin ışıkları Musa'ya ulaşıyordu. Bunun yanında Jefferson da bir öneri getirmişti: Mührün ön tarafına, çölde gündüzleri bir bulut, geceleri de ateşten bir sütunla kendilerine yol gösterilen İsrailoğulları’nın konulmasını teklif ediyordu.”
Birinci komiteden Benjamin Franklin'in mühür için getirdiği teklif ise “Bir yüzde Hz. Musa'nın önderliğinde güvenli topraklara ulaşan İsrailoğulları, diğer yüzde Kabala sembolü ‘üçgen içinde göz’ ” şeklinde idi ve bütün öneriler Yahudi inancına ve Kabbala’ya gönderme yapıyordu.. Mesaj açıktı: "İsrailoğulları’nın ayak bastığı güvenli toprak"ın Amerika olduğu mesajı veriliyordu. Mühür için ortaya atılan bu teklif, Püritenlerin Amerika'ya yüklediği misyonun, masonlar tarafından devam ettirildiğini de belgeliyordu.”
Fakat Kongre Ocak 1777'de bu birinci komitenin teklifini kabul etmedi. Ve üç yıl sonra yeni bir komite oluşturuldu. Bu komitenin teklifi de kabul edilmeyince, mührü belirleme işi 4 Mayıs 1782'de toplanan üçüncü komiteye bırakıldı. Bugünkü mühür bu komite tarafından oluşturuldu. Yenir form, eskilerin sigıllardan oluşturulan sembollerle bezenmiş özeti idi. Masonik-Kabalistik etki, daha sonra da çeşitli uzmanlar tarafından dile getirildi: Esoterik geleneğe bağlı yazarların çoğu mührün Yahudilik, masonluk, Gül-Haç ve İllüminati gibi örgütlerin okültik düşüncelerinden kaynaklandığını ifade etmektedirler.. Hieronimus'un bildirdiğine göre, "üçgen içinde göz" sembolünün altında yer alan piramit de gerçekte masonik bir semboldür. Mühürde yer alan piramit, ünlü Büyük Giza Piramidi'dir. İlginç olan ise Giza Piramidi ile Kabala arasında ilişki olmasıdır. Gül-Haç ve mason ökültistleri, Büyük Piramit'in basamakları ritlerdeki dereceleri temsil ettiğine inanırlar.
Piramidin en altında Roma rakamıyla "MDCCLXXVI" yazmaktadır. Bu tarih M:1000 D:500 C:100 L:50 X:10 V:5 I:1 ise bu tarih; 1776 Yani ABD'nin doğum günü. Ve illumunatinin kuruluşunu (1 Mayıs 1776) ifade etmektedir.. 3’lü gruplar halinde incelendiğinde 666 çıkar. Ayrıca, 666 sayısından Ezra'da da bahsedilmektedir ve Babil'den Judah'a dönen insanları simgelemektedir: Adonikam'ın çocukları altıyüz, altmış ve altı tanedir. (2:3) Adonikam kelimesinin anlamı şudur: "Tanrı'nın övgüsüne layık." Bu sayı Hristiyanlıkta şeytanı ifade ediyor. Bu inancın kaynağı ise şudur: “İşte bilgelik. Bırak anlayanlar canavarın sayısını hesaplasınlar: İnsan için sayısı; onun sayısı altıyüz, üç yirmi ve altıdır. (13:18)” Roma rakamlarındaki 5 temel sayıyı küçükten büyüğe doğru yazıp toplayınca da aynı sayı çıkıyor. D=500, C=100, L=50, X=10, V=5, I=1=666
Ve kehanetin sonu şöyle. Dolardaki piramid 18 katlı idi.. 1776’dan başlayarak, her basamağa 13 eklerseniz, piramidin 2010’da tamamlandığını görürsünüz.. 1945 - 1971, ara bir zamandır. Son evre 1971’de başlar. 84, 97 ile devam eder ve 2010’la tamamlanır.. 2010 yeni çağın başlangıcı olacaktır..
Daha fazla kafanızı karıştırmadan, size masonluk derecelerini de hatırlatayım bari. 13. Dereceden başlayalım. 13. Derece: Solomon Krallığı’nın şövalyesi. 14. Derece: Yüce Üstat (Kutsal Kubbe Büyük Seçilmişi). 15. Derece: Doğu Şövalyesi (Kılıç Şövalyesi). 16. Derece: Kudüs Prensi. 17. Derece: Doğu ve Batı Şövalyesi, 18. Derece: Salipverdi Şövalyesi (Güllü Haç Şövalyesi), 22. Derece: Lübnan Prensi (Kral Baltası), 23. Derece: Sır Sandığı Başkanı, 24. Derece: Sır Sandığı Prensi, 25. Derece: Tunç Yılan Şövalyesi, 26. Derece: İskoçyalı Papaz (İnayet Prensi), 27. Derece: Kudüs Tapınağı’nın Hakim Amiri, 28. Derece: Güneş Şövalyesi, 32. Derece: Kutsal Sır Yüce Prensi, 33. Derece: Hâkim Büyük Genel Müfettiş. Her darbeden sonra kurulan hükümetin 3’te 2’si masonlardan oluşuyordu değil mi? Ve de darbelerde kapatılmayan tek örgüt onların örgütü idi, hatırlarsanız. Ve bizim Nurlu Süleyman da bir masondu değil mi?
2010’a kaç kaldı? Selam ve dua ile.
vakit
Umorov'un Emirlik İlanının Tam Metni
Chechennews’e gönderilen ve Çeçen direnişçilerin ideologu olarak görülen Movladi Udugov ve kardeşi İ. Umarov tarafından kaleme alındığı zannedilen e-postada yer alan mesaj Umarov’un imzasını taşıyor.
28 Ekim tarihli mesajda Umarov imzasının altında ‘Kafkasya Emirliği Emiri’ ibaresi yer alıyor. Ajans Kafkas’ın Türkçeye aktardığı metin aynen şöyle:
“Rahman, Rahim Allah'ın adıyla.
Esselamu aleyküm ve rahmetullahi ve berakatühü!
Biz mücahitler inanmayanlarla meydan muharebesi için değil Allah'ın şeriatını topraklarımızda kurmak için savaşmaya başladık. Allah, insanların durumunu, insanlar kendileri değiştirmediği müddetçe değiştirmeyeceğini söylüyor. Bugün, diğer tüm zamanlarda olduğu gibi, durum sadece elde silah ile değiştirilebilir. Şayet Allah'ın dini yeryüzünde başka bir yolla kökleştirilebilecek olsaydı, Peygamberimiz (salat ve selam olsun) 27 meydan muharebesine katılmazdı. Allah'tan başka güç ve kudret yok, Allah bu konuda yapabildiğimiz kadarıyla savaşı yürütebilmek için güç hazırlamamızı söylüyor. Yapabildiğim kadar kafirlerde olduğu kadar anlamına gelmiyor. Bu şu anda mümkün değil, kimse yanılmasın ve hatırlasın ki: Müslümanların zaferi Allah'ın izniyle savaşçıların sayısı, silahların bolluğu ile değil, dindarlığımız ile geliyor. Dindarlık ise, Allah'ın belirlediği helal ve haram sınırlarını aşmaktan korkmaktır. En önemli yasak, inanç formülünde ifade ediliyor: La ilaha illallah. Bu sözleri tekrarlamak, Müslümanların çoğunluğunun yaptığı gibi tekrar etmek kolay, ama bu sözleri hayatına geçirmek öyle kolay ve basit değil, çünkü cennet için savaşmak öyle kolay ve basit değil.
Yüce Allah Kur'an'da, istediği takdirde her günahı bağışlayacağı, ancak şirki bağışlamayacağı konusunda uyarıyor. Müslüman hayatı boyunca bundan her zaman korkmalı. Bundan dolayı, biz mücahitler Allah'tan gelmeyen her türlü kanun, kaide, tüzüğü reddediyoruz. Hiçbir zaman sona ermemiş olan Rus kafirlere karşı savaş, 16 yıl önce Çeçenistan'da Çeçen halkının lideri Cohar Dudayev tarafından yeniden başlatıldı. Bu süre içinde birkaç lider değişti. Allah'tan onların ve önümüzden giden kardeşlerimizin gazalarını mübarek kılmasını istiyoruz.
O günden beri ne tür politik sloganlar gündeme getirilmiş olursa olsun, ne tür ifadelerle düşünceler ifade edilmiş olursa olsun, Rus kafirlerle mücadeleye giren herkes sadece cihat ve Allah yolunda ölümden söz etti. İnşallah herkese niyeti üzerine karşılık verilir.
Cihadın her başkanı dini ve durumu nasıl gördüğüne bağlı olarak konuştu ve hareket etti. Bizler, İnşallah onları ne kınıyor ne eleştiriyoruz, Allah'tan bizler ve onlar üzerine merhamet etmesini istiyoruz.
Allah'ın iradesiyle, hamd O'na olsun, cihada başkanlık yapmak bana da düştü. Yüce yaradan görüyor, bu sorumluğu aramadım ve istemedim, hiçbir zaman da böyle bir zorluğun omuzlarıma düşeceğini düşünmedim. Ama bu görev bana verildiğine göre, Yüce Allah'ın bana verdiği anlayışla Cihat organize edilmesine başkanlık edeceğim.
La ilahe illallah bayrağı altında inanmayanlara karşı savaşan tüm Müslümanlara ilan ediyorum. Bu, Kafkasya mücahitleri emiri olduğum, tağuta bağlı her şeyi reddettiğim anlamına geliyor. Dünyada konulmuş olan tüm kafir kanunları reddediyorum. İnanmayanların Kafkasya topraklarında inşa ettiği her türlü kanun ve sistemi reddediyorum. İnanmayanların Müslümanları ayırdığı isimlerin tümünü kanun dışı ilan ediyor ve reddediyorum. 'Kuzey Kafkasya', 'Transkafkasya cumhuriyetleri' ve benzeri adlandırmalar altındaki etnik, bölgesel-sömürge bölgelerini kanun dışı ilan ediyorum. Bana beyat eden mücahitlerin cihat yaptığı tüm Kafkasya topraklarını Kafkasya Emirliği vilayetleri olarak ilan ediyorum. Vilayet Dağıstan, vilayet Nohçi, vilayet Kabardey-Balkar ve Karaçay…
Kafkasya Emirliği sınırlarını belirlemeyi gerekli düşünmüyorum. Öncelikli olarak, çünkü Kafkasya kafirler tarafından işgal edildi ve Darulharp, savaş bölgesi sayılıyor, öncelikli görevimiz, kafirleri kovarak topraklarında Şeraiti kökleştirerek Kafkasya'yı Darusselam'a çevirmek. İkinci olarak kafirleri kovduktan sonra Müslümanların tüm tarihi topraklarını yeniden kazanmamız lazım, bu sınırlar ise Kafkasya sınırları dışına çıkıyor.
Tüm alim ve alim olmayan iki yüzlülerin, bizlerin mücerret, muhtemel bir devlet kurduğumuzu iddia edeceğini tahmin ediyorum. Şunu söylemek istiyorum, İnşallah Kafkasya Emirliği bugün var olan tüm suni sömürge bölgelerinden daha gerçek bir teşekkül olacak. Bizler, titiz, metotla adım adım topraklarımızda şeriat düzenini uygulayıp kökleştireceğiz. Şeriatin yerleştirilmesi, Allah'ın sözünün yükseltilmesi, cihat ruhudur.
Cihattan geri kalan ve cihattan ayrılanların farklı delilleri vardı. Bunlardan biri, yanlışlıkla değişiklik yapmadan bıraktığımız ve önem vermediğimiz demokratik adlandırmalardır. Bu delili kabul ediyorum, bu isim ve adlandırmaları reddediyoruz. Düşüncelerimiz, ifadelerimiz ve işlerimizi sıkı bir şekilde birbirine uygun hale getirme zamanı geldi. Yüce yaratanın karşısına çıkacağımız gün, benim için suçlama, onlar için temize çıkma olmasını istemiyorum. Allah'ın cezalandırmasından korkuyorum. Bundan dolayı bir kez daha hangi bayrak altında cihada başladığımızı hatırlatıyorum. Bizler cihada, Allah'ın şeriatını kökleştirmek için başladık. Bu yol üzerinde gayret edeceğiz, sonuç Allah'tan.
Daha öncede söyledim, yeniden tekrarlıyorum. Bizler Müslüman ümmetin ayrılmaz parçasıyız. Sadece doğrudan kendisine saldırmış olan kafirleri düşman olarak ilan eden Müslümanların tavrı beni üzüyor. Bununla beraber, tüm inançsızların tek millet olduğunu unutarak diğer kafirlerden destek ve merhamet arıyorlar. Bugün Afganistan'da, Irak, Somali, Filistin'de kardeşlerimiz savaşıyor. Müslüman’a saldıran herkes, onlar nerede olursa olsun bizim ortak düşmanımızdır. Düşmanımız sadece Rusya değil, İslam ve Müslüman’a karşı savaşan herkes, Amerika, İngiltere, İsrail'dir. Ve onlar bizim öncelikli düşmanımız, çünkü onlar Allah'ın düşmanı. Ancak yine de bu tavrın ikiyüzlüler tarafından kınanacağını, zayıf Müslümanların panik olacağını tahmin ediyorum. Bu tür durumlarda, tipik deliller, bunun akıllıca bir politika olmadığı, tüm dünyayı karşımıza aldığımız şeklinde oluyor. Subhanallah! Şu anda Müslümanlara karşı tüm inançsızlar dünyası ve mürtetlerin savaşmadığını düşünmek mümkün mü? Politikaya gelince, tüm muhaliflerime şunu söylemek istiyorum: gerçek ve makul politika Kur'an ve Sünnete dayanan politikadır. Makul olmayan politika ise, boş beklentiler, anlamsız fantazi ve görülen güce karşı korkuya dayanan politikadır.
Allah yolunda savaşan mücahitlere ve zelil edilmiş, küçük düşürülmüş Müslümanlara hatırlatıyorum, ben Kafkasya mücahitler emiriyim, cihat başkanı olarak bana bağlanan mücahitlerin bulunduğu tüm bölgelerde tek kanuni otoriteyim.
Tüm Müslümanlar ellerinden geldiğince mücahitlere yardım etmek zorunda. Ve hatırlatıyorum: Kafirler ve yerel dalkavuklardan mürtetler yönetim kurumları değil, yok edilme hedefleridirler. Allahu Ekber! Allahu Ekber! Allahu Ekber! Esselamu aleyküm ve rahmetullahi ve berakatuhu.”
Ajans Kafkas
Gülen Hareketi ve Yeni Soğuk Savaş
Geçtiğimiz günlerde Londra'da, Fethullah Gülen düşüncesi, çevresi, hareketi üzerine bir konferans yapılmış. Haber ve izlenimleri başta Zaman (ve tabii Today's Zaman) gazetesi olmak üzere, muhafazakâr yazarlardan okuyoruz. 'Gülen'den bahsedilmeden İslam dünyası araştırılması yapılamaz'mış, 'Huntington'ın çatışma gördüğü yerde Gülen barış imkânı arıyor'muş. 'Gülen ve barış inşasına yaptığı küresel katkı' ne kadar önemliymiş. Ne barışı, ne küresel katkısı? Hangi barış, ne katkısı? İslam coğrafyası işgal, savaş, savaş tehdidinden yıkılıyor.
Söz konusu konferansın yapıldığı İngiltere'de temel hak ve özgürlükler Müslümanlar söz konusu olduğunda askıya alınmış vaziyette. Tüm bunlardan bahsetmeden kimle ne diyaloğu kurulacak? Bu olsa olsa başını kumdan çıkarmayan devekuşu barışı, devekuşu diyaloğu olur.
İngiltere'nin yeni Başbakanı Gordon Brown, görevi devralır almaz, haziran ayında yaptığı bir konuşmada yeni Soğuk Savaş ilan etti. Soğuk Savaş döneminde kullanılan ideolojik mücadele, benzeri metotlara ihtiyaç duyulduğundan söz etti. Fethullah Gülen düşüncesi, hareketi denilen yapı, bu tür bir mücadele için bulunmaz araçlardan biri olabilir. Nitekim, Londra'daki konferansın yayımlanan bildirilerinde, Gülen'in barışçı mesajlarının 'öfkeli' Müslümanları yatıştıracağı yönünde görüşler dile getiriliyor.
Müslümanların yaşadığı coğrafya işgal edilecek, henüz işgal edilmeyenler tehdit edilecek, ama Müslümanlar öfkelenmeyecek, barış, diyalog söylemiyle uyutulacak öyle mi? Dahası, Batı dünyasının tehdit olarak gördüğü İslam kökenli şiddet, öfkeli Müslümanların silaha sarılmasıyla başlamadı. Afganistan'da Sovyet işgaline karşı, radikal İslam ideolojisinin ve cihat hareketinin ABD başta olmak üzere müttefikleri tarafından desteklenmesi, bakılıp büyütülmesiyle başladı. Artık, radikal İslam'a ve cihada gerek kalmadığı bir döneme girilmesi ve işlerin kontrolden çıkması ile sorun İslam'a veya Müslümanlara ilişkin bir sorunmuş gibi takdim edilmeye başlandı. Sanki mesele İslam'a ilişkin bir mesele imiş de, ılımlı, barışçı yorumlar öne çıkarsa sorun çözülecekmiş gibi davranmanın hiçbir anlamı yok.
Küresel çatışmanın diyalogla çözüleceğini iddia etmek için, peşinen sorunun İslam'ın iyi anlaşılmaması gibi bir nedenden kaynaklandığını düşünmek gerekiyor. Oysa, konu bu kadar basit değil. Dahası, sorunun kaynağı, sadece Müslümanlar falan değil. Batı dünyasının çıkarları peşinde, onlarla işbirliği yapan İslamcı hareketlerden şikâyet etmek için bile, hangi Batı politiklarının bu istikamette yapılar ürettiğini sorgulamak gerekiyor.
ABD önderliğindeki Batı ittifakı, Soğuk Savaş dönemi boyunca, Müslüman coğrafyada Sovyetler ve sol tehdide karşı İslami hareket ve çevreleri destekledi. Bu işbirliği Soğuk Savaş'ın son perdesinde, yani Sovyetler'in çözülüş sürecinde doruk noktasına çıktı. Bu noktada, Afganistan'daki Sovyet işgaline karşı radikal İslam, İran İslam Devrimi'ne karşı ılımlı İslam hareketini desteklemek gibi iki yönlü bir politika izlendi.
Fethullah Gülen hareketi, ılımlı İslam kanadının bir unsuru olarak desteklendi. Yoksa, dünyanın dört bir yanında okul açmak, faaliyet göstermek, kendi halinde bir sivil hareketin tek başına başaracağı şey mi? Şimdi, belli ki, bu hareket benzer bir rol üstlenme hevesinde. Bu hareket içinde yer alan insanların birçoğunun iyi niyetle barıştan, diyalogdan yana olduğuna hiç kuşkum yok.
Ancak genel tablo içinde ne rol oynadıklarını sorgulamalarını beklemek durumundayız. Yoksa, yeni Soğuk Savaş'ın bir uzantısı olmaya devam edecekler. Barış istiyorlarsa önce Irak işgaline karşı çıksınlar, diyalog istiyorlarsa, bir de Iraklı direnişçilerle konuşmayı veya onları dinlemeyi denesinler.
Not: Bu konuyu daha uzun ve geniş çerçevede irdelemek üzere, Doğu Konferansı'nın dergisi olarak çıkan, 'Doğudan' dergisine 'Yeni Soğuk Savaş' başlıklı bir yazı yazdım. İlgilenenlerin o yazıya bakmalarını tavsiye ederim.
Nuray Mert / Radikal
"Kazılar, Mescid-i Aksa'nın Temeline Ulaştı"
Filistin’de 1948 yılında işgal edilmiş topraklarda faaliyet gösteren İslami Hareket lideri Şeyh Raid Salah, Kudüs sorununun önümüzdeki Kasım ayında düzenlenecek olan Sonbahar Konferansı’nda pazarlık konusu yapılmasını eleştirdi.
Salah, Kudüs’ün Sonbahar Konferansı’nda pazarlık konusu yapılmasının Kudüs’te İslami olan ne varsa yok edilmesi anlamına geldiğini söyledi.
Kudüs’ün Müslümanlar açısından pazarlığa açık bir konu teşkil etmediğini belirten Salah, ABD’nin siyonistlerin Kudüs ve Mescid-i Aksa’ya ilişkin yaptıklarını desteklemesi, bunun karşılığında ise İslam dünyasının suskunluğu nedeniyle en kötü dönemlerinden birini geçirdiğini kaydetti.
Salah ayrıca, siyonistlerin Mescid-i Aksa’nın altında bir sinagog bir de müze yaptıklarını, müzeye “nesillerin kafilesi” adını verdiğini belirterek, mescidin altında kazılan tünelin bu sinagogun boyutlarını çoktan aştığını, Kubbetü’s Sahra’ya yönelerek çok tehlikeli bir hal aldığını bildirdi.
Salah ayrıca siyonistlerin iki hedefinin bulunduğunu, bunlardan birincisinin Kudüs’ün Yahudileştirilmesi, ikincisinin ise Mescid-i Aksa’nın tedrici olarak ele geçirilmesi ve Süleyman Heykeli’nin dikilmesi olduğunu belirtti.
FİEM
ABD Başkanı Bush'tan Dehşet Senaryo!
İran’ın nükleer programı hakkında daha önce bir çok uyarılarda bulunan Amerika Başkanı George Bush, Tahran yönetimine en sert açıklamasını dün yaptı. Bush, “Nükleer silaha sahip olan İran Üçüncü Dünya Savaşı’nın çıkmasına neden olur. İran’ın nükleer silaha sahip olmasını engellemeliyiz” dedi.
Bush, dünya liderlerine seslenerek, “İsrail’i imha etmek istediğini söyleyen İranlı bir liderimiz var. Dünya liderleri Üçüncü Dünya Savaşı patlasın istemiyorsanız, İran’ı nükleer bomba yapmak için gereken bilgileri ele geçirmekten alıkoymalısınız” diye konuştu.
Bush’un bu açıklaması, Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin’in İran’a tarihi ziyareti sonrasına denk geldi. İran Devlet Haber Ajansı IRNA, Tahran yönetimiyle işbirliği içinde olan Rus liderin ayrıca İran’a nükleer çalışmalar konusunda “özel bir öneri” verdiğini açıkladı. Önerinin yaptırımlarla ilgili olduğu belirtilirken daha detaylı bir açıklama yapılmadı. Tahran yönetiminin Putin’in önerisini dikkate aldığı kaydedildi.
Bu arada İran’daki 13 bin Yahudi’ye Amerika’da değişik eyaletlerden el yazısı ile, “Hemen İran’ı terk edip batı ülkelerine kaçın” şeklinde mektuplar gönderildiği ortaya çıktı
Vatan
"Atatürk İslami Selamlaşmayı Bile Yasakladı"
İstanbul Üniversitesi, Osmanlı’nın Filistin’den kovduğu İsrail’in kurucusu Siyonist David Ben Gurion’u, rektörlük binasında düzenlediği bir sempozyumla andı. Sempozyuma İstanbul üniversitesi Hukuk Fakültesi Dekanı Prof.Dr. Tankut Centel, Yard.Doç.Dr. Barış Erman, Galatasaray Üniversitesi’nden Yard.Doç.Dr. A. Emre Öktem, İsrail Başkonsolosu Mordehai Amihai, Ben Gurion Üniversitesi Öğretim Üyesi Dr. Nathan Aridan ve Telaviv Üniversitesi Öğretim üyesi Prof.Dr. Assaf Likhovski katıldı.
ARİDAN: BAŞÖRTÜNÜN YASAK OLMASINDAN ÇOK MEMNUNUZ
Ben Gurion Üniversitesi Öğretim Üyesi Dr. Nathan Aridan, Atatürk ile David Ben Gurion arasında birçok benzerlik olduğunu ve aynı amaçlar için mücadele ettiklerini ileri sürdü. Atatürk ile Ben Gorion’un benzerliklerini sıralayan Aridan, doğum ve ölüm tarihleri ile ülkeye başkent seçimindeki farklılıklar dışında önemli olan bir çok amacın benzer olduğunu söyledi.
“İkisi de yeni bir millet yaratma amacı ile hareket etti” diyen Aridan “Benzer amaç ve düşünceler ile yaşadılar. Bunu yapmak için benzer reformlar yaptılar. Özellikle dil reformu ve kıyafet reformu bir ulusun kendini tamamen değiştirmesi açısından çok önemli” dedi. Ben Goriuon’un yeni ve modern bir Yahudi ırkı oluşturmak istediğini ve bunun için çalıştığını kaydeden Aridan, “Atatürk de böyle bir amaç için çalıştı ve bunu başarmak için devlet dairelerindeki İslâmi selamlaşmaları bile yasakladı. Atatürk’le beraber halk Müslüman olmasına rağmen İslâmi ibadetlerin önemi ortadan kalkmaya başladı. Ben Gurion da Yahudi ırkının ibadetlerden çok bir kimlik olarak ön plana çıkmasını sağladı” şeklinde konuştu.
KIZLARIN BAŞININ AÇIK OLMASI BENİ ÇOK MEMNUN ETTİ
Türkiye’deki başörtüsü yasağından duyduğu memnuniyeti dile getiren Aridan sözlerini şöyle sürdürdü: “Mustafa Kemal Atatürk’ün yaptığı en önemli reform hiç kuşkusuz başörtüsünün yasaklanmasıdır. Modern Türkiye’ye geldiğimde beni en çok etkileyen şey üniversitelerde başörtüsünün yasak olması ve başı açık kızlar ile erkek öğrencilerin iç içe olması ve bu şekilde eğitim görmesi oldu. Atatürk bir toplumun nasıl değiştirilebileceğini bize gösterdi. Din konusu tartışılması gereken bir konudur. İsrailliler bunu kavradı ki, yüzde 99’u Müslüman olan bir ülke dahi İslâm ülkesi olmak zorunda değildir.”
‘BEN GURİON ANISINA TOPLANDIK
Sempozyumun açılış konuşmasını yapan İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dekanı Prof.Dr. Tankut Centel söz konusu sempozyumu yapmalarının nedeninin Ben Gurion’u anmak ve onu hatırlamak olduğunu söyledi. “Bu toplantıyı İsrail’in kurucusu David Ben Gurion anısına düzenlemiş bulunuyoruz” diyen Centel, Ben Gurion’un çok önemli bir insan olduğunu ve Atatürk’ten çok etkilendiğini ileri sürdü.
Galatasaray Üniversitesi’nden Yard. Doç. Dr. A. Emre Öktem de konuşmasında Gurion’un çok üstün bir insan olduğunu iddia ederek, siyonistleri öve öve göğe çıkardı.
MUHABİRİ ENGELLEMEYE ÇALIŞTILAR
İstanbul Üniversitesi Rektörlük Binası’nda gerçekleştirilen programı izlemek için giden Vakit gazetesi muhabiri, İsrail Başkonsolosluğu görevlilerinin engeliyle karşılaştı. İstanbul Üniversitesi ile İsrail Başkonsolosluğu işbirliğiyle gerçekleştirilen David Ben Gurion’u anma sempozyumuna gazete muhabiri Kemal Gümüş’ün alınmak istenmeyişi dikkat çekti.. Muhabirin programa katılmasını engellemeye çalışan İsrailli görevliler, Vakit gazetesinden olduğu gerekçesiyle muhabiri içeri almamakta direndi. İsrailli görevliler İbranice konuşarak muhabirin programı takip edemeyeceğini söylerken, muhabir, İÜ yetkililerinin devreye girmesiyle içeri girebildi.
Vakit
Yılanı Bırak, Oynatıcısına Bak!
Bir önceki yazımda ülkemizin ve Türküyle, Kürdüyle milletimizin başına bela edilen, ateist, Marksist terör örgütü olan PKK’nın aslında hangi devletler ve mihraklar tarafından ne gibi kirli emeller için ortaya çıkarılıp, desteklendiğini izah ederek; bizi bekleyen daha önemli, yıkıcı ve tehlikeli oluşumun Irak’ın kuzeyindeki, Amerikan işbirlikçisi, Siyonist kuklası BARZANİ yapılanması olduğunu ifade etmiştim.
Efendim, nasıl oluyor da Irak’ın kuzeyini yönetme durumunda olan Mesut BARZANİ, İsrail’in ve Siyonizm’in taşeronu oluyor? Bu yazımda ana hatlarıyla buna temas etmek istiyorum
Siyonizm’in kurucusu ve İsrail’in fikir babası Theodor HERZL, 1897 yılında İsviçre’nin Basel kentinde Siyonist önder ve temsilcileri topladığı ve Siyonist Protokolleri ilan ettiği kongrede: “Kuzey sınırlarımız Kapadokya’daki dağlara kadar dayanır, Güney’de de Süveyş Kanalı’na (Nil-Fırat arası)…Sloganımız ise “Davud ve Süleyman’ın Filistini!” olacaktır" demişti.
Bu kongrenin hemen ardından bu ideallerine ulaşmakta önlerindeki en büyük engel olan Osmanlı Devleti’ni türlü hile, plan ve oyunlarla, içerdeki bilinçli, bilinçsiz işbirlikçileri kullanarak çökerttiler ve uluslar arası Siyonizm’e en büyük darbeyi vuracağına inandıkları İslam Hilafeti’ni, Osmanlı tebaasından olan ve bilahare Mısır Baş hahamı olan Hayim NAHUM’un arabuluculuğu ile ilga ettirdiler. Bu NAHUM konusuna ve meşhur doktrinine ilerde detayıyla değineceğim.
Osmanlının yıkılma sürecinde öncelikle Balkan, daha sonra Arap milletlerini casusları vasıtasıyla bir bir kopardılar ana gövdeden. Zira, işgalin gerek şartı bölüp, parçalamaktan geçer, bugün ABD’nin Irak’ta yapmaya çalıştığı gibi. Bölerek, parçalayarak yok etmenin gereği ise sun’i gündemler ve sorunlar ortaya çıkarmaktır. Nicedir, Osmanlı’yı sıkıştıran ve birçok savaş ve cephede onun zayıflığından ve Balkanlardaki durumundan istifade ederek yenen Çarlık Rusya’sı, doğu vilayetlerimizde yoğun olarak yaşayan ve o zamana kadar “Millet-i Sadıka” olarak nitelenen Ermenileri Osmanlı Devleti aleyhine kışkırttı, destekledi ve silahlandırdı. Balkan Savaşları ve I. Dünya Harbi gibi çok cepheli savaşlarla meşgul olan Osmanlı kendi vatandaşları tarafından arkadan vurulmuş oldu. Özellikle Doğu ve Güneydoğu bölgelerimizde ciddi Müslüman katliamları oldu. Harp esnasında ve akabinde durumun vahametini bilen Osmanlı idaresi bu ihanet eden topluma geçici tehcir uyguladı. Bu tehcir esnasında Ermeniler, yasada belirtilmeyen bazı mukateleler ve zulümlere maruz kalmış olabilir. Hatta bölgede yaşayan Kürt aşiretlerinin bazıları bu öldürme ve işkencelere iştirak etmiş, hatta bazı yerel yöneticiler tarafından desteklenmiş olabilir. Ancak bu kesinlikle toplu ve planlı bir soykırım yapıldığı anlamına gelmez. Ermeni Soykırımı ya da Ermeni Sorunu iddiası önce Rusya tarafından üretilmiş bir iftiradan başka bir şey değildir. Tarih bunu ortaya koymaktadır.
Osmanlı Saltanatı, kısa süre sonra da Hilafet yıkılıp, Kurtuluş Savaşı’ndan sonra Anadolu’da Mustafa Kemal tarafından yeni Türkiye Cumhuriyeti kurulduktan sonra; Ermeni Sorunu’nun paralelinde ya da onun yerinde bir başka sorun daha ortaya çıkarıldı. O da meşhur “Kürd Sorunu”dur. Aslında katiyetle Kürd Sorunu diye bir sorun yoktur. Bu tamamiyle uydurma ve sonradan yapma bir iddiadır. Ermeni Sorunu gibi iftiradan ibarettir. Milletimizin sorunlarını ırk temelinde izah etmenin birlik, beraberlik, huzur ve barışımıza en büyük darbeyi vurduğuna inanıyorum. Türkiye’de Kürtlerin sorunları vardır, ekonomik, sosyo-kültürel ve siyasi olarak, ancak aynı sorunlar Türkler ve sair ırklardan oluşan milletimiz için de geçerlidir.
Üniversiteden inancı gereği başörtülü olduğu için atılan genç kızımıza, ordudan irticai gerekçelerle atılan subayımıza Kürd veya Türk olup olmadığı, Boşnak veya Pomak olup olmadığı soruluyor mu? Kürd kökenli vatandaşlarımızın sorunlarının olması Kürt Sorunu anlamına gelmez. Şu an ülkemizde en az 15 Kafkas ırkından insan var. Balkan kökenlileri saymıyorum bile. Abhazından tutun da Karapapağına, Adige’sinden tutun da İnguşu’na kadar. Sakat ve dış mihraklı mantıkla hareket edersek en az 15 Kafkas kökenli ayrılıkçı hareket olması lazım.
Konumuza dönersek; Cumhuriyet döneminde PKK’dan önce 28 isyan hareketi olmuş Doğu ve Güneydoğu’da. Bu tabi, çok üzücü bir durum. Birçok masum insanımız da ölmüş, yaralanmış veya sürülmüş, birçok güvenlik kuvveti mensubumuz şehit olmuş. Bakın bu isyanlardan birinde size tanıdık bir isim vereyim. 1930’da Ağrı Dağı’ndaki isyanda Türkiye’ye karşı kalkışan Molla Mustafa BARZANİ. Bu soy ismi tanıdınız mı? Evet, ta kendisi. Şu anki, Mesut BARZANİ’nin babası. Adına aldanarak adamı Molla falan zannetmeyin. Zira değil. Tam aksine BARZANİ ailesinin, haham, yanlış duymadınız ha-ham, yani Yahudi din adamı, yetiştirmekle ünlü bir aile olduğu tüm kaynaklarca belgelidir. Bir tanesini ben size vereyim. Kendisi de bir Yahudi olan Prof. Dr. Yona SABAR, yazdığı “The Folk Literature of the Kurdistani Jews: An Anthology – Kürdistan Yahudileri’nin Halk Edebşyatı: Antoloji” isimli eserinde BARZANİ ailesinin Yahudi olduklarını ispat etmiştir. Ahmet UÇAR ise Osmanlı arşivinden bu bilgileri teyit eden bir çok belgeyi bulup yayınlamıştır.
İşte efendim, bu Molla Mustafa BARZANİ, isyanında başarılı olamayınca Sovyet Rusya’ya geçmiş, Ruslar kendisini okutarak Kızılordu’da albaylığa kadar yükseltmişlerdir. Gördünüz mü, anlatmaya çalıştığım tam da buydu. Ermeni Sorunu’nu Osmanlı’yı yıkarak sıcak denizlere inmek üzere üreten Ruslar, daha sonra Kürd Sorunu’nun da ortaya çıkmasına ve gelişmesine çok önceden destek olmuştur. ÖCALAN, İtalya’ya nereden geçmişti, bi hatırlayın.
Size şimdi, Irak’ın kuzeyindeki Kürd oluşumunun İsrail ve siyonizmle alakasını ispat edecek birkaç anekdot iletmek istiyorum.
Şu anda İsrail Devlet Başkanı olan Şimon PERES, 1964 yılında BARZANİ’NİN Avrupa Temsilcisi Dr. Kamuran BEDİRHAN ile bir araya geldi. Söz konusu kişi 1940 ve 50’li yıllarda İsrail için ajanlık yapmıştı.
Aynı yıl dönemin MOSSAD üst düzey görevlilerinden David KIMSCHE, yanında bir gurup gizli servis elemanı ile gizlice Irak’a geçti ve baba BARZANİ ile yeni ve kapsamlı bir temas kurdu. Yine MOSSAD’ın Yahudi Göçmenler ile ilgili kolu olan Aliyah B’nin bir ajanı Aryeh ELİAV, katır sırtında uzun ve maceralı bir yolculuktan sonra yanında 3 doktor ve 3 hemşireden oluşan bir heyetle BARZANİ’nin karargahına geldi ve onunla görüştü ve ona İsrail Parlamentosu Knesset’in 7. çalışma yılı anısına basılan madalyonu hediye etti. Ve bu arada her ay düzenli olarak 50’şer in dolarlık paketler de gelip gidiyordu. Bu görüşmeler meyvesini verdi ve Molla Mustafa BARZANİ, 1967 Eylül ayında İsrail’e ilk ziyaretini gerçekleştirdi. Müslüman kasabı İsrail Devlet Başkanı Moşe DAYAN’a bir Kürt hançeri getirdi. Bu görüşme ve ziyaretlerin Irak’a yansıması katliamlar, isyanlar ve sabotajlar şeklinde oldu.
Bu yazımda aslında bugünkü Küçük BARZANİ’nin İsrail’le olan ilişkilerine değinecektim ancak yerim daraldıJ. Bu konuyu bir sonraki yazıya bırakırken şunu ifade etmek istiyorum.
Yazımın başında aktardığım Siyonizm’in kurucusunun sözünü hatırlayın lutfen. Sınırlarımız Fırat ve Nil arası olacak demişti. İsrail bayrağında Davut Yıldızının üstündeki mavi çizgi Fırat'ı, alttaki mavi çizgi ise Nil'i simgelemektedir. Bu sözden 50 yıl sonra 1948’de İsrail kuruldu, ne yazık ki İnönü Türkiye’si bu işgal devletini ilk tanıyan ülkelerden oldu. Şimdi Beynelmilel Siyonizm’in tek hedefi Büyük İsrail’i kurmak. Bunun için, evvel emirde, Irak’ın ve Suriye’nin ve hemen ardından Türkiye’nin parçalanması gerekmektedir. Ne olur uyanık olalım, geçen yazımda belirttiğim gibi kuklalarla uğraşmayalım. Son tahlilde PKK da, ondan daha tehlikeli olan BARZANİ de birer maşadırlar. Siz tüm bu ayrışma ve bölünme projelerinin Müslüman Kürd halkına barış ve refah mı getireceğine inanıyorsunuz?
Yazımı bir benzetmeyle bitirmek istiyorum. PKK tehlikeli bir yılan ise, yılanın başı BARZANİ’dir. Ancak bir de çaldığı kavalla yılanı oynatan bir yılan oynatıcısı var, o kim mi? O, elbette Siyonist İsrail. Peki, ya ABD, AB ne oluyor bu resimde dediğinizi duyuyorum. Hemen söyleyeyim. ABD ve AB de işte o yılan oynatıcısının üflediği kaval. Biz mi? Yani bölge halkları? Türkler, Kürdler, Araplar ve Farslar? Ha…biz de o yılanın kendilerini sokmak üzere olduğunun farkına varmadan kaval nameleri dinleyen safdilleriz…Maalesef…
Uyanalım, kalkalım bu gaflet uykusundan! Zira, yarın çok geç olacak.
Boyuthaber - YAVUZ SELİM KURT
Muhammed Esed'in Weizmann ile Diyoloğu
O günler, sıradan bir Avrupalı, Araplar hakkında ne bilebilirdi ki? Pratik anlamda hemen hiç bir şey. Bir takım romantik ve yanıltıcı kanaatlerle Yakın Doğu'ya gelen Avpalı; eğer kafaca dürüst ve iyi niyetliyse çok geçmeden, Araplar hakkında hemen hiç bir şey bilmediğini kabul etmek zorunda kalırdı çoğu zaman. Ben de böyleydim işte; Filistin'e gelmeden önce burasını bir Arap ülkesi olarak hiç düşünmemiştim. Şüphesiz, bölgede "bazı" Arap topluluklarının da yaşadığını az çok kestiriyordum, ama onları. çöl çadırlarında yaşayan göçebeler ve basit, ilkel vaha sakinleri olarak tasarlıyordum hep. Çünkü, ilk zamanlar, Filistin hakkında okuduklarımın çoğu Siyonistler tarafından yazılmış kitaplardı; ve Siyonistler de, doğal olarak, kendi renkleriyle boyuyorlardı tabloyu. Şehir ve kasabaların Araplarla dolup taştığını, ve söz gelimi 1922'de Filistin'de her bir Yahudiye karşılık beş Arapın yaşadığını ve bu son derece belirgin nüfus farkından kalkarak, buranın bir Yahudi memleketi olmaktan çok bir Arap memleketi olduğunu nereden bilebilirdim?
Bu durumu, o günlerde karşılaştığım Siyonist Hareket Komitesi başkanı Mr. Ussyshkin'e belirttiğim zaman gördüm ki, Siyonistlerin Arap nüfus üstünlüğünü hesaba katmaya niyetleri yoktu pek; onların gözünde, Arapların Siyonizme karşı gösterdikleri tepki de öyle gerçek bir önem taşımıyordu. Mr. Ussyyshkin'in cevabı, Araplara karşı beslenen Siyonist küçümseme ve horgörüyü dile getiriyordu yalnızca:
"Burada gerçek bir Arap direniş hareketi yok karşımızda; yani tabandan gelen bir hareket. Direniş adına bütün gördüğünüz, gerçekte bir avuç öfkeli kışkırtıcının bastığı yaygaradan başka bir şey değil; bu da bir kaç ay, bilemediniz bir kaç yıl içinde kendiliğinden çözülüp gidecektir."
Bu iddia benim için doyurucu olmaktan uzaktı şüphesiz. Yahudilerin Filistin'e yerleşme düşüncesi, daha başından yapay, zorlama bir ülkü olarak görünüyordu bana; ve işin daha da kötü yanı, bu düşüncenin, Avrupa hayat tarzına özgü bütün o çapraşık yöntemlerin, çözümsüz sorunların, onlar olmadan daha mutlu, daha barış içinde hayatını sürdürebilen bir ülkeye bulaştırılması tehlikesini de beraberinde getiriyor olmasıydı. Yahudiler buraya, yurduna dönen kimseler gibi gelmiyorlardı; ülkeyi Avrupalı modellere uygun, Batılı amaçlara göre tasarlanmış bir yurt haline getirmek niyetini güdüyorlardı daha çok. Sözün kısası, evin içindeki yabancılar durumundaydılar. Ve bunun için de, Arapların kendi yurtlarının göbeğinde bir Yahudi yurdunun oluşturulması fikrine karşı kesin bir direniş göstermelerinde herhangi bir haksızlık yoktu bence; tersine, görüyordum ki, haksızlığa uğratılan, zora koşulan taraf Araplardı ve bu haksızlığa karşı meşru bir savunma eylemi içinde bulunuyorlardı.
Yahudilere Filistin'de "ulusal bir yurt" vaaden 1917 Balfour Deklarasyonunda, sömürgeci güçlerin hepsi için geçerli o eski "böl ve yönet" ilkesini pervasızca yürürlüğe koymayı amaçlayan politik bir manevranın kaba yansımasını görüyordum. Bu ilke, tıpkı 1916'da İngilizlerin, zamanın Mekke Emin Şerif Hüseyin'e, Türklere karşı destek sağlamasına karşılık olarak, Akdeniz'le Fars Körfezi arasında kalan topraklar üzerinde bağımsız bir Arap devleti vaadetmelerinde olduğu gibi, Filistin meselesinde de çirkin bir biçimde apaçık ortadaydı. İngilizler, sadece bir yıl sonra, Fransızlarla, Suriye ve Lübnan üzerinde bir Fransız dominyonu oluşturmak üzere, gizli Sykes-Picot Anlaşmasını yaparak bu sözlerinden dönmekle kalmamışlar, dolaylı olarak, Filistin'i de, Araplara karşı kabul ettikleri yükümlülüklerin dışında tutmaktan çekinmemişlerdi.
Kendim de Yahudi kökenli olmama rağmen, Siyonizme karşı başından beri güçlü bir muhalefet beslemişimdir içimde. Araplardan yana beslediğim kişisel sempati bir yana, büyük yabancı güçler tarafından desteklenen Yahudi göçmenlerin, ülkede nüfus çoğunluğunu sağlamak yolundaki niyetlerini hiç de saklamadan, bu ülkeye doluşup, çok eski çağlardan beri ülkenin gerçek sahibi durumundaki insanları saf dışı bırakmak istemelerini kesin olarak ahlak dışı buluyordum. Ve sonuç olarak, ne zaman Arap-Yahudi sorunu gündeme gelse -ki bu şüphesiz sık sık oluyordu- ben Arapların yanında hissediyordum kendimi. Bu tutumum, o günlerde karşılaştığım Yahudilerin, pratik olarak kavrayabilecekleri bir şey olmaktan uzaktı şüphesiz. Onların, Orta Afrika'daki Avrupalı sömürgecileri hiç de aratmayan bir anlayışla, ilkel bir topluluk olarak gördükleri Araplarda benim ne bulduğumu anlamalarına imkan yoktu. Arapların ne düşündüğü onları hiç mi hiç ilgilendirmiyordu; Arapça öğrenmek isteyen bir tek yahudi bile yoktu içlerinde; Filistin'in Yahudilerin yasal mirası olduğu sloganı, herkesin tartışmasız kabul ettiği tek yasa, tek nas durumundaydı.
Siyonist hareketin karşı gelinmez lideri Dr. Chaim Weizmann'la bu konuda yaptığım kısa tartışmayı hala hatırlarım. Filistin'e yaptığı mûtad ziyaretlerinden birinde, (sanırım daimi yerleşim yeri Londra'daydı) bir Yahudi arkadaşımın evinde karşılaştım onunla. İnsanın, uzun ve gergin adımlarla odayı arşınlayan bu adamın bedeni hareketlerinde kendini açığa. vuran sınırsız enerjiden, geniş alnında ve keskin, içe işleyen bakışlarında yansıyan zekanın etkisinden kendini kurtarması kolay değildi.
"Ulusal Yurt" düşünü bulandıran parasal zorluklardan ve dışarıdaki insanların bu düşe gösterdikleri ilginin yetersizliğinden yakınıyordu; üzülerek gördüm ki, diğer pek çok Siyonist gibi o da Filistin'de olup biten her şeyin sorumluluğunu "dış dünya"ya yüklemek eğilimindeydi. Bu durum beni, orada bulunan öteki insanların onu dinlerken gömüldükleri saygılı sessizliği bozarak, "Peki, ya Araplar ne olacak?" diye sormak zorunda bıraktı.
Tartışmasız sürüp giden konuşmayı bu çatlak nağmeyle yaralayarak büyük bir "gaf" yapmış olmalıydım ki, Dr. Weizmann yavaşça bana doğru döndü elindeki fincanı sehpaya bırakarak şaşkınlıkla soruyu tekrarladı. "Araplar ne mi olacak...?"
"Tabii, her şeye rağmen bu ülkede yine de çoğunluk durumunda olan Araplar değil mi?- Onların açık ve kesin muhalefeti karşısında Filistin'i kendi vatanımız haline getirmeyi nasıl umabilirsiniz?"
Siyonist lider omuz silkerek kuru ve alaycı bir tavırla:
"Bir kaç yıla kadar, umuyoruz ki, çoğunluk filan kalmayacak onlar için."
"Olabilir belki yıllardır bu sorunla uğraştığınıza göre durumu benden daha iyi biliyor olmalısınız. Hadi diyelim ki, Arap mukavemetinin yolunuza koyduğu engeller aşılabilir türden engeller; peki, ya sorunun ahlaki yanı? bu sizi hiç kaygılandırmıyor mu? Öteden beri bu ülkede yaşayan insanları yerlerinden etmenin, sizin adınıza büyük bir haksızlık olacağını hiç düşünmüyor musunuz?"
"Fakat burası bizim memleketimiz," diye cevap verdi Dr. Weizmann, kaşlarını kaldırarak, "biz sadece elimizden haksızca alınan bir şeyi geri almaya çalışıyoruz, hepsi bu. "
"Ama nerdeyse iki bin yıldır Filistin'den uzakta yaşıyorsunuz! Üstelik iki bin yıl önce, bu ülkede hükmettiğiniz günleri toplasan -ki bunun da bütün Filistin'i kapsadığı su götürür- beş yüzyılı bile bulmaz. Bu duruma bakılırsa, Arapların da İspanya üzerinde pekâla hak iddia edebileceklerini düşünmek gerekir. Çünkü, ne de olsa onlar İspanya'da sizden daha fazla kaldılar, nerdeyse yedi yüzyıl.. ve daha da önemlisi, onlar o ülkeyi kaybedeli pek fazla zaman da geçmedi, topu topu beş yüzyıl... "
Dr. Weizmann, gizleyemediği bir sabırsızlıkla: "Saçma saçma. Araplar İspanya'yı ancak fetih yoluyla ele geçirmişlerdi; İspanya hiç bir zaman onların ana vatanı olmadı bunun için de, eninde sonunda bir gün İspanyollar tarafından kovulmaları mukadderdi.
"Bağışlayın ama," dedim, "bana öyle geliyor ki, burada büyük bir tarihi gerçek gözden kaçırılıyor; öyle ya. unutmayalım, İbraniler de Filistin'e fatihler olarak girdiler. Onlardan önce, Semitik, non-Semitik, pek çok başka yerleşik kabileler vardı burada -Amoritler, Edomitler, Ferisiler, Moabitler, Hititler, ve daha başkaları. Bütün bu kabileler, İsrail ve Yahudi krallıkları zamanında bile bu ülkede yaşamaya devam ettiler. Romalılar bizim Yahudi cetlerimizi buralardan sürüp çıkardıkları zaman bile onlar bu ülkede kaldılar. Bugün de işte yine burada yaşıyorlar. Yedinci yüzyılda Arap fetihlerini izleyerek Suriye ve Filistin'e gelip yerleşen Araplar her zaman nüfusun küçük bir azınlığını oluşturuyorlardı; bugün bizim Suriyeli ve Filistinli 'Araplar' olarak tanıdığımız halk, aslında bu ülkenin Araplaşmış eski sakinlerinden başka kimseler değil.
Onlardan bir kısmı zaman içinde Müslüman oldu, bir kısmı da Hıristiyan olarak kaldı; Müslüman olanlar, ister istemez Arabistandan gelen dindaşlarıyla evlendiiler. Fakat, Filistin'de yaşayan ve Müslüman olsun, Hıristiyan olsun Arapça konuşan bu halk yığınlarının ülkenin gerçek sahiplerinin soyundan, yani daha İbraniler Filistin'e gelmeden önce yüzyıllardır bu ülkede yaşayan kadim halkların soyundan geldiklerini inkâr edebilir misiniz?"
Dr. Weizmann, benim bu beklenmedik çıkışıma karşılık nezaketle gülümsedi ve konuyu değiştirdi.
Müdahalemin sonucundan hiç de memnun değildim. Şüphesiz orada bulunanların hiç birinden -en azından bizzat Dr. Weizmann'dan- benim Siyonist düşüncenin moral alanda alabildiğine kolay yıkılır bir yapı olduğu yolundaki kanaatlerimi olumlamalarını beklemiyordum; ama yine de Araplardan yana konuşurken, en azından bunun Siyonist liderler katında belli bir rahatsızlık uyandıracağını umuyordum; öyle bir rahatsızlık ki, kendi kanaatlerini daha derinden irdelemek yönünde uyarıcı olabilecek ve böylece, belki de, Arap mukavemet hareketinin temelinde yatan ahlaki haklılığı tanımaya daha yakın bir çizgiye getirecek onları.... Ama bu umduklarımın hiçbiri gerçekleşmedi. Tersine, bön bakışlardan örülü bir duvar karşısında buldum kendimi; Yahudilerin cetlerinin toprağı üzerindeki tartışılmaz haklarını tartışmaya sokmaya yeltenen pervasızlığım, yakıcı bir hoşnutsuzluktan başka bir tepki uyandırmamıştı.
Yahudiler gibi büyük bir zekayla, beceriyle donanmış bir halk, nasıl olu da Siyonist-Arap çatışmasını yalnızca Yahudi bakış açısından değerlendirebilir, bunu anlayamıyordum? Filistin'deki Yahudiler sorununun uzun vadede ancak Araplarla kurulacak dostça ilişkiler içinde, Arap-Yahudi işbirliği fikri çevresinde çözümlenebileceğini anlamıyorlar mıydı? İzledikleri politikanın vaadettiği vahim geleceği, trajik kavgaları, geçici başarıların ötesinde, uzun vadede Arap denizinin ortasındaki bu Yahudi adacığının sonsuza kadar hedef olacağı kin ve nefreti, sonu gelmez acıları göremeyecek kadar kör müydüler?
Ne garip bir olguydu, uzun ve acılı sürgün hayatını sürdürürken öylesine büyük haksızlılara uğrayan bir halk, şimdi kendi tek boyutlu amacı uğruna, başka bir halka, üstelik Yahudilerin geçmişte çektiği acılardan hiç bir şekilde sorumlu olmayan mazlum bir halka karşı korkunç bir haksızlık işlemeye bütünüyle hazır görünüyordu. Tarih boyunca böyle bir olguya rastlanmamıştır sanırım; böyle bir haksızlığın düpedüz gözlerimin önünde sahneye konması son derece üzücüydü benim için.
Kaynak: Mekke'ye Giden Yol shf 123-129, İnsan yayınları
"İntihar Eden" Aselsancılar F16'ları Çözmüş
Aselsan'da beş ay içinde değişik nedenlerle intihar ettikleri ileri sürülen üç mühendisin ölümü üzerindeki esrar perdesinin kaldırılması için savcılık soruşturması sürdürülüyor. Savcılık güvenlik birimlerine soruşturmanın derinleştirilmesi talimatını verirken üç mühendisin ölüm nedenleri üzerinde her gün yeni iddialar ileri sürülüyor. Bugünlerde internet üzerinde onbinlerce kişiye gönderilen maillerde intiharların aslında cinayet olduğu ve bu cinayetlerin nedeninin ise F-16 uçaklarında bulunan tanıma sisteminin çözülmesi olduğu belirtiliyor.
İddialara göre; bundan bir kaç yıl öncesine kadar F-16 üretim merkezi TAI de uçakların dost-düşman tanımlamasını yapan elektronik sistemi, bir tane dahi Türk mühendisin bile giremediği bir bölümde üretiliyordu.
Bu sistem Türk F-16 sının bir uçak ile karşılaştığında karşıdakinin dost mu düşman mı olduğunu pilota iletiyordu. Burada Türkiye açısından bir sorun yaşanıyordu.
Bir Türk F-16 sı NATO ülkeleri olan, ABD, İngiliz veya Yunan uçaklarından biri ile karşılaştığında onları olarak algılayarak pilota sinyal göndermiyordu. Bu da sık sık Türk hava sahasını ihlal eden Yunan uçaklarının hava sahasından uzak tutulmasında problem yaşatıyordu.
Başka bir problem de bu ülkelerden herhangi biri ile yaşanacak sorunlarda hava savunma sisteminin tamamen çökmesini gündeme getiriyordu. ABD herhangi bir savaş veya askeri operasyon sırasında kendileri tarafından satılmış veya modernize edilmiş elektronik tanıma sistemine sahip uçak, helikopter, tank ve izleme sistemleri gibi stratejik araçları istediği zaman uydular aracılığı ile verilebilen talimatla savaş dışı bırakabiliyordu.
ASELSAN mühendisleri 6 ay gibi kısa bir sürede ABD tarafından bize güdülen bu uçak tanıma sisteminin hakimiyetini lehimize çevirmeyi başardı. ABD’nin yıllarca çalışarak kurduğu sistem, Türk mühendisleri tarafından kısa bir zamanda Türkiye lehine çevrilmişti. Türk mühendisler sadece uçak tanıma sistemini çözmemişler aynı zamanda da ABD'nin uydular aracılığı ile gönderdiği sinyallerle savaş araçlarını saf dışı bırakma sistemini de çökertmişlerdi. İnternette son günlerde onbinlerce kişiye gönderilen maillerde üç Türk mühendisin bu yüzden intihar süsü verilerek öldürüldüğü yolunda mailler gönderiliyor.
ÜÇ TÜRK MÜHENDİSİN ŞÜPHELİ ÖLÜMLERİ
Tarih: 7 Ağustos 2006 Yer: Pursaklar-Ayancık Yolu(Ankara)* Aselsan’da çok önemli projolere imza atan 31 yaşındaki makine mühendisi Hüseyin Başbilen bir aracın içinde ölü bulunuyor. ODTÜ mezunu mühendisin sol el bileğinde ve boynunda kesik izleri var. Otopsi sonucu “intihar etmiştir”deniliyor.
Tarih: 16 Ocak 2007 Yer: Gölbaşı(Ankara) Aselsan’da çalışan ODTÜ mezunu elektrik mühendisi 30 yaşındaki Ali Ünsem Ünal aracının içinde tabancayla intihar ediyor.3 yıldır Aselsan’da çalışan mühendis ölüyor.
Tarih: 26 Ocak 2007Yer: Batıkent(Ankara)* 26 yaşındaki ODTÜ mezunu elektrik mühendisi Evrim Yançeken evinde intihar ediyor. 2 yıldır ASELSAN’da görev yapan 26 yaşındaki Evrim Yançeken, 7. kattaki evinin pencerisinden atlıyor. Genç mühendis ölüyor.
Yüksek lisans yapan genç mühendisin, uzun süredir tez için çalıştığı ve bu nedenle psikolojisinin bozulduğu iddia edildi. Bir de intihar notu bırakmış: “Artık *dayanamıyorum. Psikolojim çok bozuldu. Yüksek lisans tezimle ilgili büyük sıkıntılar yaşıyorum. İntiharımdan kimse sorumlu değil. Ailemin üzülmesini istemiyorum.
- 7 Ağustos’taki ilk intiharda şüpheler vardı. Mühendis Hüseyin Başbilen’in vücudundaki kesikler için “kendi yaptı” dendi.
- Gölbaşı’ndaki 2. intihar da mühendis Ali Ünsem Ünal,aracının içinde başından vurulmuş bulundu. “İntihar etti” dendi.
- Batıkent’teki 3. intiharda ise Evrim Yançeken intihar notunu yazıp 7. kattan kendini attı. 3 farklı şekilde intihar ederek hayatlarına son veren mühendisin tek ortak noktası ise ASELSAN'da çalıştıkları bölüm. O da AVIONIK sistem bölümünde görev almaları.
Savcılığın soruşturmasını bir an önce tamamlayıp üç gencimizin gerçek ölüm nedenini bularak kamuoyunu aydınlatması hem ailelerinin hem de kamuoyunun vicdanını rahatlatacak.
Savcılık da ASELSAN'ın AVIONIK sistem bölümünde çalışan üç gencin peşpeşe intiharını manidar bulduğu için soruşturmayı derinleştirdi. Şimdi ise sonuç bekleniyor.
Tevhidhaber.com
Hocalı Katliamı
Süre : 17:27
Büyüklük : 97.4 MB
Ebatlar : 512x384
Format : AVI
>>> BURAYA TIKLAYIN <<<
Azerbaycan & Ermeni Katliamları
Süre : 14:28
Büyüklük : 91.6 MB
Ebatlar : 512x384
Format : AVI
>>> BURAYA TIKLAYIN <<<
N.F.K Belgeseli
Süre : 13:29
Büyüklük : 64.6 MB
Ebatlar : 512x384
Format : AVI
>>> BURAYA TIKLAYIN <<<
Coca Cola'nın %10'u İsrail'in
Coca Cola İçecek AŞ, yılın ilk üç aylık döneminde 4 milyon 305 bin YTL kar elde etti.
Coca Cola'dan Borsaya gönderilen konsolide bilançoya göre şirketin geçen yılın ilk üç aylık döneminde 3 milyon 539 bin YTL olan net dönem karı, bu yıl 4 milyon 305 bin YTL'ye yükseldi.
Habervakti
İncil´in Vahyi: G8
Globalleşme 1975 yılında 15 ile 17 Kasım tarihinde; Fransa, Almanya, İtalya, Japonya, İngiltere, Kanada ve ABD´nin görüşmeleriyle şekillenmiştir.
İlk toplantı Paris´te, uluslararası ekonomi ve petrol krizi üzerine olmuştu. 27 ve 28 Haziran 1976´da Puerto Rico´da G7 gurubu kuruldu ve o zamandan beri her sene düzenlenen toplantılarda, dünyada ki gelişmeler ve yeni atılacak adımlar üzerinde duruldu. G7 daha sonra 1998´de Rusya´nın da katılımıyla G8 halini almıştır.
Bazı hristiyan aydınlara göre G7´nin kurulması, İncil´in kıyamet öncesi kehanetleriyle benzerlikler içermektedir. Mesela vahiylerde geçen "7 Kral" gibi. Yada Mesih inancına uygun bir şekilde düzenlenen görüşmelerde, 6 ülkeden 24 delegenin katılması.
Asıl çarpıcı nokta ise 1975 yılında yapılan ilk görüşmelerin tarihidir: 11. ayın, 15. ve 17. günleri, yani "11:15-17". İncil´de de "11." bölümün "15." ve "17." vahiyleri şöyle:
Bölüm 11:
15: Yedinci melek borazanını çaldı. Gökte yüksek sesler duyuldu: ‹‹Dünyanın egemenliği Rabbimiz'in ve Mesihi'nin oldu. O sonsuzlara dek egemenlik sürecek.››
16-17: Tanrı'nın önünde tahtlarında oturan yirmi dört ihtiyar yüzüstü yere kapandı. Tanrı'ya tapınarak şöyle dediler: ‹‹Her Şeye Gücü Yeten, Var olan, var olmuş olan Rab Tanrı! Sana şükrediyoruz. Çünkü büyük gücünü kuşanıp Egemenlik sürmeye başladın.
1999 yılında bu inceligi ortaya çıkaran T. V. Acheson, bir konuşmasında:
"Sen Tanrı´ya ve vahye inanmayabilirsin, ama devletleri yönetenler arasında inananlar var."
Geri sayım çoktan başladı…
Theinsider.org sitesinden derlenmiştir.
ibretlik.blogcu.com
Kristof Kolomb'un Gerçek Yüzü
Allah Kuran'da, "İsrailoğulları"nın en çok "dünya hırsı"na sahip olan topluluk olduğunu (Bakara Suresi, 96); kendilerini diğer insanlardan üstün gördüklerini (Cum'a Suresi, 6); diğer insanların "mallarını haksızlıkla yediklerini" ve onları faiz yoluyla sömürdüklerini (Nisa Suresi, 161); peygamberleri "öldürdüklerini" (Al-i İmran Suresi, 183); yeryüzünde savaş çıkarıp "bozgunculuğa çalıştıklarını" (Maide Suresi, 64); kendi soydaşlarını da öldürdüklerini veya yurtlarından sürdüklerini (Bakara, 84-85); "zalim" olduklarını (Bakara Suresi, 59); sıkça "ihanet" ettiklerini (Maide Suresi, 13); İslam'a "kin ve hınç" beslediklerini (Nisa Suresi, 46); Müslümanlara karşı "düzen" kurduklarını (Al-i İmran Suresi, 54); Müslümanlar için "en şiddetli düşman" olduklarını (Maide Suresi, 82); "küfre sapanlarla dostluklar kurdukları"nı (Maide Suresi, 80); insanlara "zulüm" yaptıklarını ve onları "Allah'ın yolundan" alıkoyduklarını (Nisa Suresi, 160) bildirir.
Kristof Kolomb'un Bilinmeyen Öyküsü
Amerika'yı "keşfeden" ve kendisinden 5 yüzyıl sonra ortaya çıkacak olan Yeni Düzen'e bu şekilde bir anlamda "babalık" yapan Kristof Kolomb kimdi acaba? Niçin çok daha önceden bulunmuş olmasına rağmen, asırlar boyu bu kıtayı yeni "keşfetmiş" bir kişi olarak tanındı? Yola çıkarken amacı neydi? Hakkında sayısız kitap yazılan, filmler çevrilen ve bu "resmi" bilgilerin hemen hepsinde bir Hıristiyan misyoneri olarak tanıtılan Kolomb, aslında bir Yahudi... Yahudi yazar David M. Eichhorn, şöyle diyor: "Aslında ismi Colombus değildi. Genova'da doğmuş bir İtalyan da değildi. Asıl ismi Juan Colon olan ve Pantevedra yakınlarında doğmuş olan bir İspanyol Yahudisiydi."
Kolomb ne bir misyoner, ne de bir maceracıydı. Yeni Dünya'nın kaşifi, gerçekte bir Yahudi... İşte Kolomb'un gerçek kimliğini açığa vuran iki şifre: altta, İmzasında yer alan İbranice "bet" ve "he" harfleri, yani "Yehova kutsaldır". Üstte ise, sol eliyle yaptığı ve o dönemde İspanya'daki Yahudi dönmelerinin (konversorlar) birbirlerini tanımak için kullandıkları işaret.
Ünlü bir İspanyol 'Kolomb uzmanı' olan Consuelo Varela'ya göre: 'Kolomb Eski Ahit'i neredeyse ezbere bilirdi. Aynı sosyal sınıfa mensup bir Katolik için böyle bir şey sözkonusu olamazdı. Üstelik ünlü gemicinin en büyük düşü Kudüs Tapınağı'nı yeniden inşa etmekti. Oysa Katolik kilisesine göre, İsa Yahudileri lanetlemişti, Tapınak bir daha asla inşa edilemeyecekti.
Altta "Süleyman (a.s.) Mabedi"nin bir resmi:
Bugün Kristof Kolomb'un Yahudiliği artık tartışma götürmez bir olgudur. Kolomb'un Muharref Tevrat'ı ezbere bilecek kadar dindar bir Yahudi olmasının yanında, kendine hedef olarak da Süleyman Tapınağı'nın yeniden inşasını seçmiş olması ilginç değil mi?
Kabalacı Kolomb, Kudüs Tapınağı'nı İnşa Etme Yolunda...
Kolomb'un "kutsal ve Siyonist" amaçları çeşitli Yahudi kaynaklarında vurgulanıyor. David M. Eichhorn, şöyle diyor: "Kolomb, gerçekte Yeni Dünya için ayrılıyordu. Aslında bu Yeni Dünya'nın varlığını önceki Vikingli kaşiflerin araştırmalarından biliyordu. Esas gizli amacı, güçlü Yahudi dostları için bir yer bulmaktı."
Amerikan The New Republic dergisinin yazdığına göre, Yahudi tarihçi Simon Wiesenthal da Kolomb'un İspanya'dan sürülen Yahudilere yeni bir yurt bulmak için yola çıktığına inanır. Buna göre Kolomb'un amaçlarının başında Osmanlı (yani İslam) karşıtı bir cephe oluşturma ve Kudüs'teki Kutsal Süleyman Tapınağını inşa etmek için "finansman" bulma özlemi geliyordu.
Kolomb'un yolculuğunun amaçları:
1. Hıristiyan Kral Prester John'a ulaşarak Osmanlı'ya karşı ikinci bir cephe açmak.
2. Kutsal yerleri kurtararak, 'Süleyman Tapınağı'nı yeniden inşa etmek...
Kolomb'un 1481 yılında tuttuğu günlüğünde Flavius Josephus'dan bölümler var. Josephus'un notları arasında 'Ophir' ülkesinden bahsediliyor. (Altın ülke) Zengin altın yatakları olan bu ülkeden çıkaracağı altın ve elmas ile Süleyman Mabedi'ni yeniden inşa ettirmeyi düşünüyordu.
Kolomb'un Kabalacı oluşu, yolculuğuna bir de metafizik boyut katmaktadır kuşkusuz. Bunun bazı görünür işaretleri de vardır. "Yahudi Ansiklopedisi" Encyclopaedia Judaica, Kolomb'dan sözederken, onun yola çıkarken ilginç bir Yahudi ritüelini uyguladığını bildiriyor: Kolomb, bütün hazırlıklar tamam olmasına rağmen, yola çıkmak için tam bir gün görünür hiçbir neden olmamasına rağmen beklemişti. Judaica, Kolomb'un yola çıkmaktan uzak durduğu günün, Yahudi takvimine göre Av ayının dokuzu olduğuna dikkat çekiyor. Çünkü Av ayının dokuzu, Süleyman Tapınağı'nın yıkıldığı gündür ve bu gün Yahudiler oruç tutarak Tapınak'ın yıkılışının yasını tutarlar.
Anlaşılan Kabalacı Kolomb, kutsal yolculuğunun tarihini de, kutsal Yahudi geleneklerine göre belirlemiştir. Mesih Planı'nın anahtarı olan Süleyman Tapınağı ile ilgili geleneklere... Tapınak'ın yıkıldığı günü dini kurallara uygun olarak yas tutarak geçiren Kolomb, ertesi gün Yeni Dünya'ya doğru yola çıkmıştır; Tapınak'ın bir kez daha inşa edilmesi için düzenlenen Mesih Planı'nın ilk adımını atarak...
Üstte Kolomb'un Amerika topraklarına ayak basışını tasvir eden, 1493 tarihli "La lettera del isole che ha trovato il re di Spagna" adlı bir gravür yer alıyor. İlginç olan, gravürün Kolomb'un gerçek kimliğini açığa çıkarır bir biçimde Kabalistik mesajlar taşıması.
8 Mart 1988 tarihli Şalom'a göre resmin sol alt köşesinde elinde asayla oturan ve Kolomb'un keşfini "kutsuyor" gözüken kişi, "Kral David". Sol üst köşede bulutların üstünde yer alan şeklin ise, On Emir tabletlerini taşıyan Hz. Musa'yı temsil ettiği bildiriliyor. Gravürün en can alıcı şekli ise, Kolomb'un gemisi Santa Maria'nın ortasına yerleştirilmiş olan Palmiye ağacı. Çünkü bu ağaç, Yahudi mistisizmi uzmanı Gershom Sholem'in bildirdiğine göre, çok önemli bir şemayı temsil ediyor: SERİFOT'u, yani Kabalacıların "tarihe yön verme" aygıtı olarak gördükleri büyü şemasını. Şalom, ayrıca gravürün değişik yerlerinde gizlenmiş olan bazı İbranice harflerin varlığından söz ediyor. Çoğunun anlamı halen çözülememiş...
Mesih İçin Gerekli İlk Kehanet: 'Dünyanın Dört Bir Yanına Dağılmak'...
Yahudi inancına göre bu kehanetlerin başında ise, Yahudilerin tüm dünyaya yayılmış olmaları şartı geliyordu. Encyclopaedia Judaica, bu inancı şöyle bildiriyor: "Mesih'in tekrar gelişine dair olan kehanet, ancak Yahudilerin dünyanın dört bir yanına yayılmaları ile gerçekleşebilecekti."
Kendilerine başlıca hedef olarak Mesih'in gelişiyle ilgili kehanetleri gerçekleştirmeyi edinen Kabalacılar, kuşkusuz bu önemli kehanete karşı kayıtsız kalamazlardı. O dönemde Yahudiler "dünyanın dört bir yanına" dağılmış durumda değildiler. Hatta Avrupa'nın pek çok ülkesinde bile Yahudi yoktu. Doğu Avrupa'da Aşkenaz Yahudileri vardı. En yoğun Yahudi nüfusu ise Kabala diyarı İspanya'da yaşayan Sefarad Yahudileriydi. Eğer Mesih'in gelişi için gerekli olan kehanet yerine getirilecek, yani Yahudiler "dünyanın dört bir yanına" yayılacaksa, bu İspanya'dan olmalıydı.
Ama bu iş nasıl olacaktı?... İspanya'da yaşayan Yahudiler, doğal olarak, sırf Kabalacılar öyle istedi diye evlerini bırakıp "dünyanın dört bir yanına" gitmezlerdi ki. Hem Yahudiler idealist davranıp böyle bir göçü kabul etseler bile, Kabalacıların isteğiyle gerçekleşecek bir yayılma biraz dikkat çekici olmaz mıydı? Böyle bir yolculuğun ardındaki niyet ortaya çıkmaz mıydı? Hem sonra hangi ülkenin hükümdarı durup dururken kapısında bitiveren Yahudileri kabul ederdi? Yahudiler onlara "kehanet gereği dünyanın dört bir yanına yayılmamız gerekiyor, bizi kabul eder misiniz" mi diyeceklerdi?
İşte işin asıl ilginç yanı buydu. Çünkü Kolomb "Yahudiler için iyi bir yer" aramak üzere yola çıkarken, İspanyol Yahudileri de Mesih'in dönüşüyle ilgili kehanete uygun olarak İspanya'dan çıkıp "dünyaya yayılmak" üzereydiler: Sefaradlar, İspanya'dan sürülüyorlardı... Şalom, bu "dramatik" sürgünü şöyle anlatıyor
1452'de (Yahudi tarihi) 2 Ağustos'u, 3 Ağustos'a bağlayan gece aslında olup bitenler neydi? O gece 'Taşa be av' dı, yani Yahudilere İspanya'dan çıkmaları için tanınan sürenin son günüydü... O gece Kristof Kolomb bilinmeyene yolculuğunun saatini hesaplamıştı... Amiral gemisinde gizlenerek yola çıkan bu insanlar kimdi? Hangi umutların taşıyıcılarıydılar? İspanya'dan kovulduktan sonra hangi yeni barınakları düşlüyorlardı? Hangi 'Gan-Eden' (yeryüzü cenneti)di onları bekleyen?
Evet, Kolomb, Mesih'in gelmesinin bir şartı olan Süleyman Mabedi'nin inşası için denize açılırken, Mesih'in gelmesinin bir başka şartı da yanıbaşında gerçekleşiyor, Sefarad Yahudileri İspanya'dan sürgün edilerek "dünyanın dört bir yanına" dağılıyorlardı.
Engizisyon'un bir numaralı ismine, üstte sözünü ettiğimiz Torquemada'ya baktığımızda yine ilginç bir gerçekle karşılaşırız:
Garip ama gerçek, sürgünü kışkırtan diğer iki önemli isim gibi, "büyük Yahudi düşmanı" Torquemada da Yahudi asıllıdır!
Gerçekten Kolomb mu Keşfetti?
İspanya'da bunlar olurken, Kolomb, emrine verilen üç gemiyle birlikte aylar sonra Batı Hint adalarına ulaşarak karaya çıktı. O günden sonra da dünyanın resmi tarihine, zoru başaran korkusuz denizci, Yeni Dünya'yı bulan büyük kaşif ve de dünyanın kaderini etkileyen unutulmaz isim olarak geçti. Peki acaba gerçekten Kolomb böylesine büyük bir iş başarmış mıydı? Diğer deyişle, Amerika'yı gerçekten o mu keşfetmişti? Elinde hiçbir bilgi, harita, vs. yokken dünyanın bilinmeyen denizlerine korkusuzca mı açılmıştı?... Hayır. Kolomb anlatıldığının aksine yola yalnızca cesaret ve önsezilerine dayanarak çıkmadı. Yeni Dünya'nın yolunu ona gösteren, fakat gizli tuttuğu önemli haritalar edinmişti.
(Kolomb) Floransalı Toscanelli'nin, batıdan Hint'e doğru bal gibi bir yol olduğunu iddia ettiği mektubundan söz edildiğini duymuştur. Daha kesin bilgiler istemek üzere ona mektup yazmıştır. O da ona ayrıntılar ve hatta bir harita verdiği bir cevap göndermiştir... Kolomb Toscanelli 'yle mektuplaştığını hiçbir zaman itiraf etmeyecektir. Oysa Toscanelli, Batı yolunun ondan daha önde gelen kaşifidir... Ne yol, ne de rüzgarlar konusunda tereddüt etmektedir, elinde Toscanelli'nin haritası vardır. Nereye ve nasıl gittiğini bilmektedir. Tuttuğu yol, günümüzde bile, mümkün olanların en mükemmellerinden biridir.
Zaten, Kolomb'dan çok daha önceleri çizilmiş olan haritalar, "Atlantik'in iyice batısındaki adalar"ın varlığını bildirmekteydi:
Venedikli Andrea Bianco 1436'da, ilk kez Madera'nın batısındaki adaların ve Stockfixa (Morina adası) adını verdiği (Terre-Neuve olabilir) gibi çok kuzeydeki bazı başkalarının da yeraldığı haritalar çizmiştir. 1444 tarihli olan ve Yale haritası denilen dünya haritasının üzerinde aynı ada Vinland adıyla yeralmaktadır. Bianco'nun Londra'da 1448 yılında yaptığı başka bir haritanın üzerinde, Brezilya'nın bulunduğu yerde büyük bir' gerçek ada' zikredilmektedir.
Kolomb'un Başlattığı 'Etnik Temizlik' Operasyonu...
Son dönemlerde Kolomb ile ilgili olarak çevrilen filmlerde, sık sık Kolomb'un gerçekte yerlilere çok insancıl yaklaştığı, vahşetin emrini dinlemeyen bazı adamlarınca gerçekleştirildiği izlenimi verilmektedir. Ancak, gerçekler bu pembe tablodan çok farklıdır.
Kolomb Amerika'yı keşfettiğinde 30 milyon kızılderili yaşıyordu. Şimdi 2 milyonluk kayıp bir ırk oldular. Kolomb, asırlar sonraki soydaşlarının "en iyi Filistinli ölü Filistinli'dir" şekline dönüştüreceği sözünü uygulamaya koymuş, "en iyi yerli ölü yerlidir" teorisini geliştirmişti. O da, yine asırlar sonraki soydaşlarının Filistinliler'e yapacağı gibi yerlileri insan olarak görmüyordu. Attali, "adanın huzurlu yerlilerinden bazıları onları karşılamaya gelmişlerdir. Colombus onları insan olarak kabul etmemektedir" diyor.
Katliam, Kristof Kolomb'la başladı. Kolomb keşfettiği yerlerde İspanyol kolonileri oluşturmaya hız verdi. Yerlileri köleleştirdi. Vergilendirilen yerlileri İspanya'ya altın ödemekle yükümlü kıldı. Hükümdarların izniyle yetki alanı içindeki ticari işlemlerden yüzde on pay alıyordu. Kolomb ayrıca köle ticaretini de ilk başlatan kişiydi.
Yeni Dünya'da İbrani Kolonileri
Kabalacı Kolomb'un, yola, Mesih Planı'na uygun olarak, "Yahudiler için iyi bir yer" bulma amacıyla çıktığını incelemiştik. Kolomb, amacına ulaştı ve gerçekten de Yahudiler için "iyi yerler" buldu. Avrupalı Yahudiler, Yeni Dünya'da oluşan sayısız koloniye akın ettiler. İşin önemli yanı, bu bölgelerin ekonomisini, hiç abartısız, neredeyse ele geçirmeleri ve Amerika kıtasının sömürülmesinde başı çekmeleriydi. Yahudi tarihçi M. Kayserling şöyle der: "Yahudilerin İspanya'daki tarihleri sona erdiği anda, Amerika'daki tarihleri başladı. Engizisyon, İber Yarımadasındaki İbraniler'in sonu olurken, batı yarıküredeki kıtada onların başlangıcı oldu."
Amerika'nın batılılar tarafından ilk sömürgeleştirilen bölgeleri güney kısımlarıydı. Altın ve sömürülecek hammadde bulma hırsıyla dolu Portekizliler ve İspanyollar tarafından başlatılan bu soygun stratejisi nedeniyle kıtanın bu bölümü Latin Amerika adını alacaktı. İşin ilginç tarafı, bu sömürgeci "Latin"lerin arasındaki Yahudilerin dev bir role sahip olmasıydı. Encyclopaedia Judaica şöyle yazıyor:
Amerikan toprağına ayak basan ilk Avrupalı, Kolomb ile birlikte yola çıkmış olan bir Yahudi dönmesiydi: Luis de Torres. Torres, Kolomb'la birlikte denize açılmadan bir gün önce vaftiz olup Hıristiyanlığı kabul etmişti. Portekiz ve İspanyol marranoları (Yahudi dönmeleri) yeni kıtanın potansiyelini hemen farkettiler. Bu yeni kıtaya yerleşenlerin başında da onlar geliyordu. Bazıları Meksika'yı fetheden Cortes ve onun askerleri olan 'conquistadores'lara eşlik etti...
... Yeni Dünya'ya yerleşen marranolar oldukça etkin bir konuma geldiler. Kıtanın Avrupa'yla olan ithalat-ihracat ilişkisini onlar kontrol ediyordu. Kendi aralarında gizli bir dini örgütlenme kurdular. Ayrıca Avrupa'daki dindaşlarıyla da yakın ilişki içindeydiler.
Altta dollarin üstünde ki masonik bir sembol:
Bu arada, sürgünle birlikte, İspanyol Yahudileri "dünyanın dört bir yanına" dağılırken, sürgünün planlayıcıları olan Kabalacılar'ın büyük bölümü de, kendilerine yeni bir yer bulmuşlardı. Bu yeni merkez, Vaadedilmiş Topraklar'da, Kudüs'ün kuzeyinde (bugünkü İsrail'in kuzeydoğu ucunda) yer alan Safed kentiydi. Bir dağın tepesine kurulmuş olan kent, Kabala'nın yeni yorumlarına ve "Mesih'i getirme" misyonunun yeni teorilerine sahne oldu.
J.F.K. Suikasti
ABD'nin ilk ve tek Yahudi veya mason olmayan başkanıdır. Önceki hükümetlerin Siyonist politikalar izlediklerinin farkındaydı ve her zaman bu konuda temkinli davrandı. Başlangıçta Yahudi lobilerinin desteğini alarak seçimi kazandı ve daha sonra Yahudilerin istemediği gibi hareket etti. Elbette ki,şu yüzden öldürüldü diyemeyiz ama gelişen olayları değerlendirerek bir yorum yapabiliriz.
Gelişen olayları beraber inceleyeceğiz.
ÖLÜME GÖTÜREN MEKTUP
İsrail,önceden de alıştığı gibi, hep kendi başına hareket etmeyi seviyordu. O sıralarda İsrail nükleer enerjiye çok kafayı takmıştı ve çalışmalarını sürdürüyordu. Başkan Kennedy ise bu olaydan çok rahatsızdı. Her defasında İsrail'den, tesislerini denetime açmalarını istiyordu ama cevap hep olumsuz oluyordu. Kennedy başkan Ben Gurion'a bir mektup yazdı. Mektupta Kennedy açıkça İsrail'in nükleer santrallerini denetime açmalarını, aksi taktirde ABD-İsrail ilişkisinin gerilebileceğini vurguladı. Ayrıca Kennedy, bundan sonra da İsrail'i desteklemeyeceğini de ekledi.
Kennedy açıkça Yahudi uşağı olmayı reddetti.
PARA BASMA KARARI
ABD'nin bir merkez bankası yoktur. Federal Reserve denilen ve birkaç efendi bankerin bir araya gelip kurduğu özel bir bankadır. Paralar burada basılır. Bu bankerler, istedikleri gibi enflasyon veya deflasyon yapabilmektedirler. Kısacası dünya ekonomisine hükmederler. Ayrıca bu paraların hiçbir karşılığı da yoktur. Üzerlerinde "Federal Reserve Note" yazar. Başkan Kennedy, 4 Haziran 1963 yılında Hazine Bakanlığına,gümüş karşılığında para basma yetkisi tanımıştır ve üzerinde "United Dolar Note" yazılı, 4 trilyon dolara yakın para piyasaya sürülmüştür. Fakat 22 Kasım 1963'te Başkan Kennedy öldürülmüş, paraların hepsi piyasan çekilmiştir. Böylece gelecek olan başkanlara gerek uyarı da yapılmış oldu.
SUİKAST NASIL GERÇEKLEŞTİRİLDİ
Başkan Kennedy, 22 Kasım 1963 seçim kampanyası sırasında eşi ile geldiği Dallas'ta üstü açık bir otomobille halkı selamlarken vuruldu. Suikast zanlısı Lee Harvey Oswald yakalandı, ancak birkaç gün içinde o da vurularak öldürüldü. Kennedy suikasti, Başkan'ın geçişini izlemek üzere bölgede bulunan sıradan insanların elindeki üç ayrı amatör kamera tarafından kaydedildi. Ancak bu amatör kamera sahiplerinden sadece biri, suikasti bir 'adli delil' olabilecek kadar başarılı kaydetti. Bu kişi Kennedy hayranı bir işçi olan Zapruder'di. Zapruder, bir duvarın üzerine çıkarak kamerasıyla Kennedy'nin aracını kesintisiz planda takip ederken, nereden geldiği belli olmayan iki el silah sesi duyuldu. Film, iki atış arasındaki açı farkını açıkça ortaya koyuyor ve suikastin bir kişinin işi olmadığını belgeliyordu. Bu kanıt, suikasti soruşturan Warren Komisyonu üyeleri tarafından da defalarca izlendi ancak FBI delilleri görmezden geldi ve cinayetin tek zanlısının Lee Harvey Oswald olduğunda ısrar etti.
SUİKASTİ YAPAN DA BİR "YAHUDİ"
Suikast görüntüleniyor ve tüm dünya tarafından izleniyor. Suikasti yapan güç neden buna izin verdi? Ya da bu güç dışında başka bir güç mü var? Elbette ki hayır. Amaçları suikast'in Yahudiler tarafından yapıldığını gizlemek değildi. Amaçları tam tersine, suikastin Yahudiler tarafından yapıldığını açıkça göstermekti. Bunun için Abraham Zapruder tutuldu. Adından da anlaşılacağı gibi, Zapruder bir Yahudi idi. Aynı zamanda Mason Localarına da kayıtlıydı. Bu olaydan sonra ünü arttı ve herkes tarafından tanınan bir insan oldu. Ama nedense Siyonist güç bu adama hiçbir zaman dur demedi. Çünkü Zapruder Siyonizm'e sadece hizmet için vardı.
Kennedy´nin vurulma anını gösteren klibi izlemek için tıklayın:
YOU TUBE
siyonizm.net
Mason Üstad-ı Azamından İtiraf
Masonlar Büyük Locası Üstadı Celil Layiktez, masonların Abdülhamit'in devrilmesi ve İkinci Meşrutiyet'te oynadığı rolü açıkladı. Layıktez, "Hareket Ordusu'nu da masonlar yönetti" dedi
Türkiye Hür ve Kabul Edilmiş Masonlar Locası Üstadı ve locanın resmi yayın organı Tesviye Dergisi'nin editörü Celil Layiktez, dünya masonlarına 'İslam Ülkelerinde Masonluk' başlıklı İngilizce bir makale yayınladı. Makalesinde, Osmanlı Devleti'nde masonluğun nasıl kökleştiğini anlatan Layiktez, 2. Abdülhamit'in tahttan indirilmesine giden süreçte masonların oynadığı rolü değerlendirdi. Mason üstadı Layiktez, 1908'de 2. Meşrutiyet'in ilanından sonra 'İslamcıların' İstanbul'da ayaklanma çıkardığını ve bu ayaklanmanın Hareket Ordusu tarafından bastırılarak Sultan Abdülhamit'in tahttan indirildiğini söyledi. "Hareket Ordusu, masonlar tarafından örgütlendi ve yönetildi" diyen Layiktez, "Sultan Abdulhamit'e tahttan indirildiğini tebliğ eden 5 milletvekilinden oluşan heyettekilerin tamamı masondu" dedi.
ELİMİZDE BELGELER VAR
Makalesiyle ilgili olarak BUGÜN'ün sorularını cevaplayan Celil Layiktez, yazıyı İtalyan masonlarının isteği üzerine kaleme aldığını söyledi. Yazıyı İtalya'da masonların üye olabildiği masonik bir internet sitesinin tarih kütüphanesine de gönderdiğini anlatan Layiktez, iddialarının arkasında durduğunu vurguladı. Layiktez, Abdülhamit Han'ı tahttan indirenlerin masonluğu ilgili olarak, "Elimizde yeterli belgeler var. Bu 5 kişinin mason olduğuna eminiz" dedi.
ORDUDAKİ MASONLAR
Hareket Ordusu'nda Muhtar Paşa'nın mason olmadığını belirten Layiktez, "Karargah subayı Mustafa Kemal'in ise mason olup olmadığı kesin olarak bilinmiyor. Ama subayların içinde, masonların sayısı çok fazlaydı. Selanik'teki Hareket Ordusu'nu organize eden İttihat ve Terakki, Emmanuel Karasu'nun başkanı olduğu locada organize oluyorlardı. Hatta o kadar çok subay var ki, bir kısım subay er üniformasıyla hareket ordusuna katıldı. Mustafa Kemal'in mason olup olmadığı ise kesin olarak bilinmiyor" dedi. Layiktez, mason localarının 1935'te Mustafa Kemal tarafından kapatıldığının hatırlatılması üzerine, "Kapatmadı. O olay başka türlü gelişti" diye konuştu. Tarihçi Mustafa Armağan, Hareket Ordusu içinde masonların bulunduğu iddiasını doğruladı. 31 Mart Vakası'nın geniş değerlendirilmesi gereken bir olay olduğuna işaret eden Armağan, "Siyonizm çok komplike bir olay. Masonların sahiplenmesi doğal. 'Modern Türkiye'yi biz kurduk. Osmanlıyı biz bitirdik. Dolayısıyla bize şükran duyulması lazım' diyorlar. Böyle bir noktaya getirmek istiyorlar. Masonluğa giriş o zaman zannediyorum belirli bir dış bağlantıları sağlamlaştırmak, etraf oluşturmak gibi kaygılardan kaynaklanıyordu" dedi.
Bugün : 14.02.2007
Yeni Dünya Düzeni'nde Aracı Olarak Dinlerarası Diyalog
Dinlerarası diyalog fikri ve faaliyeti bu adla 1962-1965 yılları arasında yapılan II. Vatikan konsilinde Papalık tarafından Konsil kararı olarak resmen onaylandığı için, çoğu insan bunu söz konusu tarihte ortaya atılan Papalığın bir projesi olarak görür. Aslında bu tarihte Vatikan, kendisine biçilen özel rol ve amaçla, Yeni Dünya Düzeni (Novus Ordo Seclorum) denen büyük projeye resmen ortak olmaya ikna edilmiştir.
Yeni Dünya Düzeni"nin ne olduğunu ve kimlerin projesi olduğunu anlatmak elbette çok uzun bir bahistir. Burada sadece 1980"li yılların başından beri gelinen siyasî ortama uygun olarak aldığı isimleri hatırlarsak bu düzenin ne olduğu hakkında az-çok bir fikre sahip olabiliriz: Kürüselleştirme/Küreselleşme (Globalizasyon), Büyük Ortadoğu Projesi, Dünya Organizasyonu, Armegedon, Kaos"tan Düzene (Ordo Ab Chao), Yeni Çağ, Üçüncü Dalga, Medeniyetler Çatışması ve Medeniyetler İttifakı vb. isimler.
Yeni Dünya Düzeni projesi ve düşlemesi, bu isimle aslında 16. yüzyılın başlarına kadar geri götürülebilir. 14 Temmuz 1556 günü İngiltere Başbakanı Disraeli, Avam Kamarası"nda şu hitapta bulunuyordu:
“Bu Kamara"dan nadiren bahsettiğimiz bir güç var. ... Gizli cemiyetlerden bahsediyorum... İnkâr etmek yersiz, çünkü Avrupa"nın büyük bir kısmının... bu gizli cemiyetlerin şebeke ağı ile örüldüğünü örtbas etmek imkânsız. ... Peki amaçları ne? Hiçbir şeyi saklamaya çalışmıyorlar. Anayasal bir hükümet istemiyorlar. ... Dinî kuruluşlara bir son vermek istiyorlar. Bazıları daha da ileri gidebilir...”[4]
Özellikle II. Dünya Savaşı arefesinde etkin hale gelen Yeni Dünya Düzeni projesi, Avrupalıları birbirine kırdırtmıştı. Yine bir İngiliz Başbakanı W. Churchill, olayın faillerini araştırırken, “grubun kökenlerinin Spartacus"a dayanabileceğini yazmıştı. Elbette, 1 Mayıs 1776"da Avrupa"da Illuminati Tarikatını kuran Cizvit profesör Adam Weishaput"tan bahsediyordu.”[5] Bu cümlelerini alıntıladığım Texe, Illuminati"nin köklerini çok daha ileriye götürerek, Tapınak Şövalyelerine ve Jacques de Molay olayına bağlamaktadır[6].
Netice şu ki Yeni Dünya Düzeni bugün Amerika Birleşik Devletleri"nde şekillenmekte ve oradan idare edilmekte olduğunu, Senatör Robert F. Kennedy"nin şu cümleleri özetlemektedir: “Her birimiz eninde sonunda Yeni Dünya Düzeni"nin kurulmasına ne kadar katkıda bulunduğumuzdan sorgulanacağız.”[7]
Dünya Düzeni"nin kimler tarafından kurgulandığına böylece işaret ettikten sonra, bu düzen neler içeriyor ve amacı nedir sorusuna, bu düzenin önde gelen teorisyenlerinden Alder Vera Stanley"nin cümleleri cevap vermektedir:
“Bütün yaratılışın ardında bir plan var. Evrimin şu anda ilerlediği hedef Dünya Birliği. Dünya Planı şunları içeriyor: Dünya Örgütü... Dünya Ekonomisi... Dünya Dini...”[8]
Dünya dini, hangi dindir? Bu, C.W. Smith"in ifadesiyle: “Tanrı"nın planı bütün ırkları, dinleri ve felsefeleri birleştirmeye vakfetmiştir. ... mezheplere ayrılmamış ve Büyük Işık diye bilinen ve zaten var olan yeni bir din.”[9] Toffler ise bu yeni dini şöyle tanımlar: “Üçüncü Dalga: ... kültürleri, değerleri ve ahlâk anlayışlarını birleştirir. ... Bundan böyle farklı dinî inançlar olmayacaktır.”[10]
Yahudi asıllı Amerikalı senatör Al Gore söz konusu oluşturulmak istenen yeni din ve tanrının ne olduğunu şöyle ifade eder: “Doğa her şeyiyle Tanrı"dır. ... İnsanlığın kaderi, gelecekte yeni bir dinin ortaya çıkmasına bağlı. Böyle bir dinle güçlenerek, dünyayı yeniden kutsama imkânına sahip olabiliriz.”[11] Bu Yeni Dünya Düzeni için düşlenen başkenti Texe Marrs şöyle açıklıyor: “Dünyayı gizliden gizliye idare eden, ama 2000 yılı itibari ile tüm dünyanın hakimiyetini ele geçirmek isteyen belli başlı hanedanları ve aileleri inceleyerek, bu kötü ruhlu grubun geleceğimize yönelik genel düşüncelerini kavramaya başladık. İç Çember"in adamları, başkenti Kudüs olacak şekilde bir Dünya Hükümeti, hatta Dünya İmparatorluğu kurmak için çalışıyorlar. Siyonizmi yüceltiyor, Yahudilerin Büyük Tapınağını yeniden inşa etmeyi ama aslında bunları yaparken, ne Tevrat"ı, ne Musa"nın Şeriatı"nı, ne de Mesih İsa"yı şereflendiriyorlar. İnsanlığı, küresel hakimiyet hedefinin önünde engel teşkil eden faydasız yiyiciler olarak görüyorlar.”[12]
O halde Yeni Dünya Düzeni"nin mimarlarının kim olduğu ve amaçlarının ne olduğu az çok anlaşıldı sanırım. Amaçları dünyayı sadece parasal açıdan değil din açısından da yönetmektir. Dinden anladıkları yukarıda da işaret edildiği gibi insanın Tanrı"nın yerine hakim kılındığı bir din anlayışıdır. Kısaca Yeni Dünya Düzeni, modern bir Firavunculuktur ki, zaten bu düzenin mimarlarının çok çeşitli kuruluşlarının sembol ve ritüelleri Firavunların sembol ve ritüelleridir. Evrensel Işık, Piramit, Pergel ve Gönye gibi. Firavun sözcüğünün anlamı da zaten “Ulu mimar” veya “Usta” demektir.
Tarihte görüldüğü gibi Yeni Dünya Düzencileri, sürekli dinleri kendi din anlayışlarına dönüştürmek ve bu yolla insanları ve toplumları kendi hakimiyetleri altına alabilmek için başta yahudilik ve hıristiyanlık kurumları ve din adamlarıyla sıkı ilişkiler kurmuşlardır. Dean Grace"in şu cümleleri bunu ortaya koymaktadır.
“... Marksist, Sosyalist, Komünist, Siyonist, Mason ve Enternasyonalist benzeri değişik isimler altında saklanırlar. Londra, Berlin, Roma, New York gibi yerlerde yaşarlar. Birleşmiş Milletler"i, Wall Street"i ve Washington DC"yi idare ederler. Silah sanayine maddî kaynak sağlar, isimsiz asker benzeri anıt mezarların dikilmesine yardımcı olurlar... Üyelik nesilden nesle, İngiltere ve Avrupa"nın soylu ailelerinden, uluslararası finans piyasalarını yöneten saraylardan, Dünya Yahudiliği ile Roma Katoliklik hiyerarşisinden geçer.”[13]
Yeni Dünya Düzencilerinin yahudiler ve hıristiyanlarla doğrudan ilişkileri olduğunu gösteren bu ifadelerden sonra, merkezî görevini Vatikan"ın üstlendiği bugünkü dinlerarası diyalog onların bir projesi midir? diye daha açık bir şekilde sormak gerekir.
Din her zaman her toplumda çok önemli bir dönüştürme aracı ve toplumları idare etme gücünün kaynağı olmuştur. Din çoğunluğun dini olduğunda toplumu dönüştürür; azınlığın dini olduğunda toplum dini dönüştürür. Birincisine İslâm örnek teşkil eder; daha ilk günlerinden itibaren etkin ve çoğunluk dini haline gelen İslâm, toplumları değiştirmiştir. İkincisine örnek hıristiyanlıktır; yaklaşık üç asır çoğunluğun ve idareciler sınıfının dini olamayan hıristiyanlık ortama uyum sağlamak amacıyla teologları ve cemaatleri tarafından dönüştürülmüştür. Bu mesele konumuz dışı olduğundan teferruata girmeyeceğiz. Dinin bu öneminden dolayı, Yeni Dünya Düzencileri 21. yüzyılın eşiğinde, tarihî süreçte gelinen aşamalar ve kazanımların oluşturulmakta olan, Al Gore"un yukarıda aktarılan sözlerinde de ifade edildiği Evrensel Dünya Dininin gerçekleştirilmesine hız vermesi, hatta buna en büyük engel olabilecek İslâm"ın ve müslümanların da artık sıkı bir kontrole alınması inancıyla bütün dinleri tek merkezden sistematik idare etmenin daha sağlam vasıtası olarak dinlerarası diyalog fikrini geliştirdiler ve bunu da II. Vatikan Konsilini fırsat olarak değerlendirip konum itibariyle en şanslı kurum olan Papalığa yüklemişlerdir. Bunun böyle olduğunu söz konusu Konsilin hazırlık safhası aşamasında ve Konsil sonrası faaliyetlerden açıkça anlıyoruz. Şimdi de kısaca bu noktalar üzerinde duralım.
Her ne kadar bazı kimseler II. Vatikan Konsili toplantısının esas yapılış amacının dinlerarası diyalogu kurumsal hale getirmek olduğu fikrinde iseler de, belki bu biraz abartılı karşılanabilir. Fakat gerçek şu ki bu Konsilden çıkan ve hızlı bir şekilde uygulamaya konan sonuçlardan en önemlisi dinlerarası diyalog olmuştur.
1869-1870 yıllarında yapılan I. Vatikan Konsili"nden sonra, hıristiyanlık dünyasında ortaya çıkan çeşitli teolojik meseleler, kilise idaresi ve iç hukuku ile ilgili konular, ortaya çıkan toplumsal ve ahlâkî sorunlar karşısındaki Vatikan"ın tavrının belirlenmesine yönelik yeni bir konsilin icrasına ihtiyaç olduğu, 1958 yılında Papa seçilen 23. John tarafından dile getirilmiştir. O, bu fikrini 25 Ocak 1959 tarihinde kardinallere açtıktan sonra, Konsilin hazırlık safhası başlamıştır[14].
Prof. Dr. Mehmet Bayraktar
Makalenin tamamı için buraya tıklayın!
Dünyabülteni
17 Ağustos 1999 Depremi ve Gizlenen Gerçekler
Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin 76 yıllık tarihinde, İsrail’li Subayların TSK devir teslim törenlerinin hiç birine katılmamışlar iken, neden 17 Ağustos 1999 tarihindeki Donanma Komutanlığı’nın devir teslim törenine katıldılar?
Furkan Dergisi Temmuz 1999 sayısında, yer alan ifadeler aynen şöyledir. “Mesela basına verilmeyen, ancak istihbarat kapsamında edindiğimiz bilgilere göre, Gölcük askeri tesislerinde oldukça garip olaylar meydana gelmektedir. Kapılar kendi kendine açılmakta, mühimmat depoları içinde, siyahi ziyaretçiler görülmekte, arabalar durduk yerde çalışmakta..”
Depremden sonra bir çok teoriler ortaya atılmıştı fakat içlerinde en ilginç olanı Future Times’da yayınlanan araştırma dizisinde yer alan hikaye şöyleydi : Kaliforniya San Andreas fay hattında meydana gelebilecek büyük bir depremin Amerikan ekonomisine çok büyük zarar vereceğini bilen ABD, yer kabuğundaki değişimleri izleyerek, daha deprem oluşmadan tektonik katmanlar arasında artan basıncı değişik noktalardan patlatıp boşaltarak, büyük depremi küçük depremler halinde dönüştürmenin yolunu bulmuştu. Yıllar önce Sırp asıllı Amerikalı bilimadamı mucit Nicola TESLA tarafından geliştirilen bu “düşük frekanslı elektromanyetik ışınımla yüksek enerji nakli” tekniğini, hem Ruslar hem de Amerikalılar uzun zamandır bir silah olarak kullanmanın yolunu arıyorlardı. Bu yöntemle çok uzaktan, hatta uzaydan geniş alanlarda tahribat yapabileceklerdi.
ABD dünyanın ve kendi insanlarının tepkisini almamak için bu projeyi barışçı “deprem indirgeme” sistemi diyerek, bir yandan tepkileri azaltıp diğer yandan fonlama devamlılığını sağlamayı amaçlıyordu. Bu nedenlerle proje önce Avustralya’nın çıplak ve seyrek nüfuslu kırsal bölgelerinde denendi ve geliştirildi. Daha sonra değişik zamanlarda Kafkaslar’da, Okyanus tabanında ve Güney Amerika’daki Ant dağlarında denendi ve büyük aşama kaydetti.
Bu arada Türkiye, Japonya ve benzeri deprem kuşağındaki ülkelere sismik ağ şebekeleri kurularak bu bölgelerin tektonik verileri saniyesi saniyesine devasa bilgisayarların kayıtlarına gönderilmeye başlandı. Üniversitelerle ortak projeler geliştirildi, yüzlerce bilimadamına Amerika’da deprem konusunda araştırma yapma bursu verildi. Ancak projenin gizliliği esastı. Bu nedenle tüm ilişkiler paravan araştırma kurumlarında yürütülüyordu. Ancak zaman zaman bilgi sızıntısına olanak verilerek halkın bu konu hakkında bilgi sahibi olması istendi. Kobe’de ve başka yerlerde meydana gelen depremlerin arkasındaki gariplikler çıkar gruplarınca terör ve mafya örgütlerinin işi gibi gösterilmek istendi ve bunda da başarılı olundu.
Ve gün geldi bu sistem Türkiye’de denenmek istendi. Zaten bölge bu amaçla yıllardır sismik espiyonaj altındaydı. Nitekim gelişmeleri takip edenler, depremden hemen sonra, Milli İstihbarat Teşkilatı’nın girişimleriyle Türk Telekom’un Türkiye’nin sismik bilgilerini Pentagon’a ileten NATO Üssü’nün iletişimini nasıl kestiğini hatırlayacaklardır.
ABD’nin asıl hedefi, Kuzey Anadolu fay hattındaki deneyden elde edeceği tecrübe ve bulguları,Kaliforniya San Andreas fay hattına uygulamaktı. Bu iş yine çok yüksek askeri gizlilik taşıdığından yürütme işi İsrail’li uzmanlara verilmişti. Gerekli makine ve donanım gizlice denizaltılarla Gölcük Üssüne getirilerek oradaki, yeraltı-denizaltı korunaklarına kuruldu. Türk makamları durumdan detay bazda haberdar değillerdi. Bunu İsraillilerle yürütülen askeri tatbikatın bir parçası olarak düşünüyorlardı. (Zaten İsraillilerle yapılan askeri tatbikat bu operasyon doğrultusunda önceden planlanmıştır. Çünkü dünyanın ve Türk Milletinin dikkatlerini çekmemek için tatbikat adı altında HAARP-TESLA Deprem Makinesini getirip rahatça kurdular.) Böyle bir makinenin deneneceğini zamanın Cumhurbaşkanı, Başbakanı, Genel Kurmay Başkanı biliyordu, fakat ABD (Siyonistler tarafından yönetiliyor) ve İsrail’liler (Siyonistler) bizimkileri makinenin denenmesi için şu şekilde ikna ettiler : olası İstanbul merkezli bir depremde 100.000 kişinin ölümü, yüz milyar doları aşan maddi kayıp ve Türkiye’nin en az 25-30 yıl geri gitmesi demektir, diyerek bizimkileri ikna ediyorlar.
İsrailliler Amerikalı’larla gece şartlarında elektro-sismik haberleşme tatbikatı yapacaklardı. Deney başarılı olacağından sonunda kimse normal dışı bir şeyin olduğunu farketmeyecekti. Bu amaçla Gece Şahini Tatbikatı’nın (Operation Night Hawk) saat 03:00’te başlaması planlandı. Gece saat tam 03:00’te düğmeye basılacak ve Gece Şahini devreye girecekti. O an uzay filmini andırır devasa cihazlar çalışmaya başlayacak ve 1-2 dakika içinde de oluşturdukları muazzam enerjiyle Marmara’nın altındaki tektonik tabakayı zayıf yerlerinden kırıp, aylardır oluşan basıncı dışarı atacaklardı. Böylece büyük bir deprem önlenmiş olacaktı. Ama o gece sabaha karşı birşeyler yanlış gitti. Ve beklenen gerçekleşmedi. Herşey bir anda olup bitmişti. Cenab-ı Hakk’ın Doğası kendini yönetmeye kalkanlardan bir kez daha intikam almıştı. 45 saniye süren deprem, beklenenin 10,000 kat üstünde bir güçle gelmişti. Her yeri bir anda yerle bir etmişti. Zayıflayan ve titreyen elektrikler az sonra geri geldiğinde, gece saat 03:05’i gösteriyordu. Daha birkaç dakika öncesine kadar korunağın içinde ŞAMPANYA patlatmayı bekleyenler, şimdi korkudan buz gibi donmuş, hareketsiz ayakta duruyorlardı. Kimsenin ağzını bıçak açmıyordu. On binlerce insan, çoluk çocuk, o an enkaz altında can çekişiyor veya cansız yatıyordu. Bu düşünce ile hepsi ürperdi. Bu asrın en büyük felaketiydi; hem de insan eliyle yapılan bir felaket...
Sessizliği İsrailli komutanın buz gibi emri bozdu: “Lets pack! We’re moving out! Call operation-Q! Right now! Immediately! Stop whinning! Move, move, move!” (Toplanın! Kaçıyoruz! Q planına geçiyoruz. Şimdi..Hemen! Hadi, hadi!!!)
İşte o andan sonra çantalardan çıkan “Q planı” çalışmaya başladı. İlk önce bölgedeki tüm haberleşme ve elektrik enerjisi felç edildi. 4 dakika içinde İsrail Başkanı Barak ve ABD Başkanı Clinton ile irtibat kuruldu. O anda İsrail’de Ben Gurion’un Lod askeri havaalanından 4 adet savaş uçağı eşliğinde 2 nakliye uçağı havalanıyordu. 2 dakika sonra da İsrail Deniz Kuvvetleri ve NATO Güney Deniz Saha Komutanlığı’na bağlı tüm birlikler DEFCON-4 acil durumuna geçirildi. Amerikan 6’ncı filosuna bağlı gemiler de rotalarını İstanbul’a çevirmek için Pentagon’dan emir aldılar.
Bu arada ilginç bir şey daha olmuştu. Depremle ilgili haberler birbiri ardına gelirken, bir haber önce görünüp sonra kayboldu. 20 Ağustos Cuma akşamı televizyonlar bir İsrail uçağının Ataköy açıklarında denize düştüğünü duyurdu. (bu bize Cenab-ı Hakk’ın bir lütfu ki, bu olayları kimin yaptığını anlamamız için işaretler gönderiyor) Ancak bir süre sonra haber kesildi ve uçağın akıbeti ile ilgili bir daha haber alınamadı.
Olaydan bir gün sonra Deniz Kuvvetleri’nden bir dostum beni aradı ve bu olayda birtakım soru işaretleri bulunduğunu, bu konunun perde arkasını araştırmamı rica etti. Kısa sonra ulaştığım bilgiler, gerçekten ilginçti. Uçak, düştükten kısa süre sonra teknesiyle o sırada Ataköy açıklarında olan balıkçı Abdullah KAPLAN tarafından kurtarılmıştı. Abdullah Kaplan olayı şu şekilde anlatmıştı : “Uçağın düştüğünü görünce derhal yardıma gittik. Uçağın kanatları yara almıştı. Hemen uçağı bağladık ve Zeytinburnu limanına çektik. Teşekkür beklerken küfür yedik. Ne olduğunu bile anlamadık.”
Bu konu o gece o bölgede görev yapan Sahil Güvenlik 4. Botunun sorumluluk alanındaydı. Araştırmalar Sahil Güvenlik’in bu konuyla ilgilenmediğini ortaya çıkardı. Olay yerine gelen televizyon ekipleri ise şaşırtıcı bir şekilde çekim yapmaktan vazgeçmişlerdi. [patronlarından (İsrail-Siyonistler) aldığı emir gereği] Daha sonra uçağı Zeytinburnu’na yanaştıran balıkçı Abdullah Kaplan, olayı Kumkapı’daki Gümrük Muhafaza’ya iletti.
Kısa süre sonra tutanak tutuldu. Ancak Gümrük Muhafaza da tutanak tuttuğuna pişman oldu. Uçağın sahibi İsrail asıllı biriydi. O gece ne olduğu ise bir türlü anlaşılamadı.
Deprem için 1900’lerin başından beri Nicola TESLA adındaki Sırp asıllı bir bilimadamının buluşu olan “elektromanyetik endüksiyon tekniği” (TESLA Makinesi) kullanıldı. Makinenin ABD Kaliforniya San Andreas fay hattında olacak muhtemel bir deprem öncesi kullanılması düşünüldü. (ABD’lilerin asgari zarar ve ölümlerinin azaltılması için bazı denekler gerekiyordu, onların gözünde bir hayvandan bile daha değersiz olan bizim gibi insanlar üzerinde denenmesi normaldi.) Neden Türkiye diye soracak olanlar için ise; - Türkiye de ne yaparsan yap kimsenin umurunda olmaz, birkaç tane yetkiliyi ikna ettikten sonra her türlü deneyi yapabilirsiniz, bilinçli insan sayısı azdır, genelde okumamış cahildir, araştırmazlar kadercidirler, Kaliforniya San Andreas fay hattının dünyada tek eşi benzeri özelliklere sahip olan ikiz kardeşi Kuzey Anadolu fay hattıdır, karakterleri aynıdır.
Ancak ABD-İsrail’in bölge ile ilgili bu hareketliliği ne kadar gizli olursa olsun bazı kaynaklara sızmasını engelleyemedi. Kanadalı bir bilimadamı her nasılsa bu gizli verilere ulaşarak, bölgede bir deprem olacağını ve bunun için bölgenin takip altına alındığını anladı. Ve bunu kendi amaçları doğrultusunda yaklaşık 48 gün ve 240 km hata ile yayınladı. Ancak ne bu bilimadamına, ne de yayınına daha sonra nedense kimse dikkat etmedi.
Gölcük Donanma Komutanlığı’nda görevli asker, astsubay ve subaylar, Donanma karargahında garip birşeyler olduğunu farketmişlerdi. Bu konuyla ilgili bilgiler de nasıl olduysa yukarıda ismini zikrettiğimiz dergide yer almıştı. Peki İsrail askerlerinin bu projedeki yeri neydi? İsrailli askerler ve üst düzey subaylar o gece Gölcük’te ne arıyorlardı? Bu devir teslim töreni her yıl yapılan rutin bir ulusal törendi. Uluslar arası bir kimliği yoktu. Ama İsrailli subaylar ve üst düzey yetkilileri oradaydı! Peki ne arıyorlardı Gölcük’te?
Bunun nedenini şimdi daha iyi kavrayabiliyoruz. Çünkü bu proje İsraile ihale edilmişti. Bizimkilerin ise bir şeyden haberi yoktu (Cumhurbaşkanı, Başbakan, Genel Kurmay Başkanı hariç). Bize güvenen de yoktu zaten. Ancak o gece nedense hiç kimse İsraillilere, bugüne kadar hiç katılmadıkları bu devir teslim törenine neden katıldıklarını sormadı. Ya şaşkınlıktan ya da telaştan, enkaz altında kaç İsrail askerinin öldüğü, kaçının yaralandığını da soran olmadı. O felakette kaç İsrail askerinin öldüğünü ne Genelkurmay yayınladı ne de İsrail böyle bir bilgiyi açıklamak nezaketinde bulundu. Herkese verdikleri imaj ise oraya bize yardım için geldikleri şeklindeydi. Hemen bir hastane kurdular. Yaralarımızı sarmaya yardımcı olmak için daha sonra o bölgede bir yerleşim merkezi kuracaklarını açıkladılar. (İsrailliler bizim kara kaşımıza kara gözümüze mi hayranlar, bizi çok mu seviyorlar, bizi çok sevdikleri için mi Türkiye’nin doğusunu kendi toprakları olarak gösteriyorlar. Arz-ı Mev-ud, Vaad edilmiş topraklar Büyük İsrail Devleti). Esas amaçları enkaz altındaki askerlerini ve önemli askeri malzemeleri çıkararak götürmekti. Gerisi paravan operasyondu. Bizde “Bak şu İsrail’e, olsun, hemen yardımımıza koştu” diyerek sevindik.
Bu operasyon neden gündüz değil de gece olmuştu? Çünkü olacakları kimsenin görmemesi ve gözlemci riski ise en az düzeyde olduğu için gece oldu. Gece saat 03:00’te operasyonun başlaması için yeşil ışık yakıldı. TESLA Cehennem makinesi yer altındaki sığınakta ve deniz altında çalışmaya başlamıştı. En geç 1-2 dakika içerisinde gücü en üst düzeye ulaşmış olacaktı. Aynen de öyle oldu. Makine gürültüyle enerji toplamaya başlamıştı. Bu sırada, Avustralya’da ve Okyanusta bu tür suni depremler öncesinde görülen elektrik boşalması, hava yarılmasından oluşan ışıklar ve patlamalar oluştu atmosferde. Ve arkasından da makinenin boşalması ile birlikte yer yarıldı ve oluşturulan enerji doğaya aktarıldı.
Ancak hesapta doğanın (Cenab-ı Allah’ın) oyunu yoktu. Oluşan deprem hem beklenenden çok uzun süreli, hem de çok daha güçlü çıktı. Şiddeti 7.4’e ulaştığında Amerika’da aletler 7.8’i gösteriyordu. Ve büyük bir patlamayla her şey kontrolden çıktı. TESLA deprem makinesi, depremin enerji gerilimine dayanamayıp parçalandı ve ortaya çıkan güç yeraltında muazzam bir patlamaya neden oldu. Ve bu yer altı labaratuvarının tam üstündeki, herşeyden habersiz uyuyan yüzlerce askeri barındıran ve 8 şiddetindeki depreme dahi dayanıklı olması gereken askeri tesisler un-ufak olarak dağıldı. (demek ki deprem 8’den daha şiddetli oldu) (ABD’li ve İsrailli Siyonistler bir insan olarak Cenab-ı Allah’ın doğa olaylarına karışamayacaklarını anlayamamışlardı,)
Bir tedbir olarak tüm bölge ve hatta bütün İstanbul 4 saat süreyle bir haberleşme ablukası altına alındı. Elektrikler kesildi ve telefonlar iptal edildi. Kimsenin birbiri ile haberleşmesi istenmiyordu. Cumhurbaşkanı dahi sabahleyin “benim de telefonlarım kesildi” (Türkiye’de bütün her yerin telefonları dahi kesilse önemli kurumların kesilmez çünkü uydu telefonları vardır. Ama uydu iletişimini dahi kestiler) şeklinde garip bir açıklama yapacak ve biz de buna bir anlam veremeyecektik. Demirel tam bir şaşkınlık içindeydi. (Cumhurbaşkanı’nın şaşkınlığı normaldir çünkü o na böyle bir şeyin olacağı ihtimali söylenmemişti. Bu olay duyulur ise Türk halkına nasıl izah edeceğini bilmediği için şaşkınlık içinde idi.) (Hoş bu olay ortaya çıksa bile bu olayı terör örgütü veya mafyanın yaptığı açıklaması yapılacaktı.)
Ne yapacaklarını bilmedikleri için ne Cumhurbaşkanı, ne de Başbakan saatlerce bir şey diyemedi, demeç veremediler. “Üzgünüz” dahi diyemediler. Ancak sabah saat 09:00 sularında televizyon ekranlarının karşısına geçip halka üstün körü bir açıklama yapabildiler. Durum vahimdi. Hatta belki de Clinton dahi o anda konuya ilk kez vakıf olan yardımcılarından ve olağanüstü Milli Güvenlik konseyinden görüş alıyor ve Türkiye’ye nasıl yardım edileceğini hesaplıyordu. Hemen gerekli sıhhi yardım ekipleri organize ediliyor ve bölgedeki tüm Amerikan askeri birlik ve filolarına Türkiye’ye doğru hareket emri veriliyordu. Amerika diyetini Türkiye’ye tam destek vererek ödemeye çalışıyordu adeta.
Bu arada devreye Avrupa ülkelerinin liderleri de giriyor ve belki de onlardan da Türkiye için sözler alınıyordu. Yunanistan bile harekete geçirilerek Türkiye’ye karşı olan hasmane tutumuna son vermesi sağlanıyordu. Tüm Batı başkentleri hareket halindeydi, panik yoktu. Herşey kontrol ve koordinasyon altındaydı; bir tek Türkiye dışında. Bizde ise sanki bu emrivaki felakete karşı nasıl tavır almaları gerektiğine bir türlü karar verilemiyor; kararsızlık içinde bocalayarak büyük bir gizlilik içerisinde ne olduğunu anlamaya çalışıyorlardı.
Sabah saat 03:05 ile 06:30 arasında Batı’da bu hareketlilik yaşanırken bölgede de çok hızlı ve çok gizli bir askeri hareketlilik hakimdi. Ancak herkes kendi derdine düşmüş olduğundan bu olağanüstü gizli operasyondan kimsenin haberi olmuyordu. Böylece bu işi planlayanlar, gecenin karanlığından da yararlanıp denizaltından parçaları yüzeye vuran TESLA makinesinin kalıntılarını toplayıp, yer altı ve yerüstündeki tüm delilleri de yok ediyorlar ve hatta belki de insanları canlı canlı gömerek tüm izleri yok etmeye çalışıyorlardı. Ve bölgeye son hızla Rus araştırma gemisi dahi sabah saat 06:30’da bölgeye vardığında, havanın aydınlanmasıyla birlikte etrafta delil olabilecek tek bir cisim bile kalmamıştı. Deniz altında oluşan radyasyon anlaşılmasın, dibe çöken kalıntılar araştırılmasın ve patlama sonucu meydana gelen denizaltı krateri ve çukur ortaya çıkarılmasın diye bu bölge derhal askeri karantinaya alınarak dalışa yasak bölge ilan ediliyordu.
Ancak bütün bu temizlikler yapıldıktan sonra Ecevit ve daha sonra da Demirel’in bölgeye gitmelerine izin veriliyordu. Onların dahi ne bölgeye uçuşlarına, ne de telefon irtibatı kurmalarına izin vardı. Sanki koskoca İstanbul ve Kocaeli bölgesi uzaydan gelen yaratıklar tarafından abluka altına alınmışçasına tam bir haberleşme karanlığına sokulmuştu. Tek bir telefon dahi çalışmıyor, elektrikler verilmiyordu.
Ancak Ecevit ve Demirel, belki de olan biteni içlerine sindiremediklerinden (olmayan vicdanlarının azabı çektikleri için, yıllardır bu milletin sırtından geçindikleri için) olsa gerek, evleri kendilerine mezar olan binlerce insanımızın da acısıyla bir türlü rahat hareket edip halkla bütünleşemiyorlardı.
(Eğer olay ortaya çıkmış olsa idi bu olay PKK terör örgütünün üzerine atılmak sureti ile geçiştirilecekti. Bu doğrultuda CNN haber spikeri Patronları olan ABD-İsrailli Siyonistlerden aldığı emir doğrultusunda Ecevit’e şu soruyu yöneltiyordu.) CNN haber spikerinin “depremin ardında PKK mı var?” sorusuna, Ecevit ona “siz ne saçmalıyorsunuz, deprem ile PKK’nın ne alakası var? Bu deprem Cenab-ı Allah tarafından gönderilen bir doğa olayıdır!!” demesi gerekir iken, diyemiyordu. Sadece spikerle göz göze gelmemeye dikkat ederek “sanmıyorum” gibi o günlerde bizi epeyce şaşırtan bir ifade kullanıyordu.
Peki, Amerika ne yaptı sonra? Hemen tüm imkanlarını Türkiye için seferber etmedi mi? Clinton Amerikan halkından Türkiye’ye yardım etmelerini istemedi mi? Kasım’da Türkiye’ye geleceğini ilan edip, Ecevit’in de bu arada Amerika’ya kendini ziyarete geleceğini haber vermedi mi? Ecevit belki de Amerika’ya bu felaketin ve binlerce şehidin diyetini konuşmaya gidecekti. Nitekim gitti de. Ardından Clinton Türkiye’ye gelerek deprem bölgesini ziyaret etti, insanlarla konuştu, bizleri çok sevdiği imajı verdi, bebekleri kucağına alıp sevdi, onlara hediyeler ve yardımlar verdirdi. (bizlerde; ABD-İsrailli Siyonistler bizi ne kadar çok seviyorlar mış dedik) ABD’nin bu aşırı ilgisi sadece bir müttefik olmasıyla açıklanamazdı.
Bu arada, acaba hükümet içinden sızan bilgiler, bazı bakanların özellikle MHP kanadının yabancılara karşı saldırgan tavır takınmalarına neden olmuş olamaz mı? İlk anda çok yadırgadığımız Sağlık Bakanı Osman DURMUŞ’un “yabancılara tek hasta bile vermem ve onlardan kan da almam” demesini şimdi yadırgayabiliyor musunuz? ABD’nin saygın gazetelerinden New York Post’un haberine bir de bu gözle bakın:
“Türk hükümeti, ABD’nin Deniz Hastanelerini kullanmıyor...
Türkiye’deki şiddetli depremde 27.200’den fazla kişi yaralandı. Ancak yetkililer tarafından dün yapılan açıklamada, depremin meydana geldiği tarihten itibaren geçen iki haftalık süre içinde ABD tarafından gönderilen Deniz Kuvvetleri’ne ait üç adet yüzer hastanede henüz tek bir hastanın bile tedavi edilmediği bildirildi.
Türkiye’ye gönderilmiş olan uluslar arası yardımın çoğunun kullanılmaması Ankara’daki hükümetin eleştirilmesine neden oldu.
Türkiye’de yayınlanan Radikal gazetesi dünkü sayısında, 750 ton yardım malzemesiyle yüklü bir İsrail gemisinin üç gün süreyle gümrükte tutulduğunu yazdı.
ABD gemilerinin İzmit’e varışından önce Türkiye Sağlık Bakanı Osman DURMUŞ’un, bu gemilere ihtiyaç olmadığına ilişkin sözlerine geniş bir şekilde yer verildi.
Ancak ABD Büyükelçiliği, aralarında 600’den fazla yatak taşıyan Kearsarge adlı geminin de bulunduğu üç adet yüzer hastaneyle ilgili olarak bir uyuşmazlık yaşanmadığını bildirdi.”
Ne ölenler geri gelir, ne de anılarımız.
Ancak İzmit’te, Gölcük’te Yalova’da Halıdere’de Avcılar’da, Bolu’da Düzce’de ve daha nice yerleşim merkezinde enkaz altında hayatlarını yitiren binlerce Mehmet, Hatice, Ayşe ve Ali’ye karşı bir vicdan borcumuzda mı olmayacak? Onlar geride gözleri yaşlı onbinlerce sevenlerini, sıcaklıklarından mahrum bırakırken, sırf Kaliforniya’da Jony’ler, Susan’lar ve Alice’ler yaşasın diye yaşamdan çalındıklarını dünya bilmesin mi?
Emekli Bir Subay:
17 Ağustos depremi kuşkusuz hepimizi derinden sarstı. Deprem bütün ülke halkını derinden üzerken, depremin açtığı yaralar hâlâ tam haliyle sarılabilmiş değil.
Açıkça söylemek gerekirse 17 Ağustos Gölcük depreminden sonra ben de yukarıdaki senaryoya benzer şeyler düşünmüştüm. Daha sonra sağduyusuna güvendiğim bir dostuma “acaba onların işi olabilir mi?” diye sordum. Önemli bir devlet kurumunda uzman olarak çalışan dostum “Açıkçası ben de aynı şeyi düşündüm” diye cevap verdi, son derece sakin bir şekilde...
Bu yazı Sayın Aydoğan VATANDAŞ Bey’in “HAARP-KIYAMET TEKNOLOJİSİ” adlı kitabından özet olarak alınmıştır.